Dzień dobry.

Bohaterką tego smutnego postu jest ta oto kicia zwana roboczo Cyculką.

Cyculka pojawiła się znikąd nie wiadomo kiedy. Po prostu przyszła, wygłodzona, wylękniona, zawszona z katarem po samą ziemię. 

Po przyjechaniu na wieś i wielogodzinnym wyczekiwaniu i nawoływaniu na jedzenie, Cyculka nie przychodziła, poszliśmy jej poszukać z mężem .

Odnaleziona, serce mi się uradowało, choć nie będę słodzić wewnętrznie gdzieś w środku tliła się nadzieja, że może umarła i już nie cierpi. Wiem, że to słabe i to bardzo, ale ja już siły nie miałam żeby patrzeć na nią taką bidę i na mój brak odwagi, by prosić o pomoc.

Ale coś we mnie pękło. Nie mogłam zostawić jej bez pomocy. Ledwo stała na nogach, wychudzona chyba jeszcze bardziej niż zwykle, z nosem zaklejonym od gilów.

Proszę o wsparcie choć "grosikiem" na leczenie oraz kastrację. Zawsze to ja wspierałam te biedne stworzenia na różnych zbiórkach, i nie myślałam , że kiedykolwiek przyjdzie i mi błagać o pomoc.

Jutro idę z nią do weterynarza więc poproszę o kosztorys leczenia i zaaktualizuje zbiórkę na kwotę jaką poda weterynarz. Pozwólcie,by mogła znaleźć kochający dom.Z góry przepraszam za brak ładu i składu, ale emocje biorą górę czasami.