Biegnę 40. Maraton Warszawski aby pomóc koleżance zatrzymać ostatni promień światła

Spotkanie po latach.

Tutaj trenuję, w chocianowskich lasach.

Z Emilią znam się od ponad 20 lat, jednak nie widziałam jej od dnia swojego ślubu, który był w 2003 roku. Wróciłam niedawno do swojego rodzinnego miasta Chocianowa w woj. dolnośląskim i tam spotkałyśmy się przypadkiem u mojej sąsiadki. Już jako nastolatka miała problem ze wzrokiem, nie widzi na jedno oko, a drugie od 2016 roku jest w bardzo kiepskim stanie. Udało jej się dostać do eksperymentalnego programu, gdzie podają jej komórki macierzyste w nerw wzrokowy. Takie podania odbyły się już dwa razy, każde z nich kosztowało 12 tys. zł. Dzięki dobrym ludziom udało się takie środki zgromadzić. Do końca roku, zostanie przeprowadzone trzecie i ostatnie podanie. To również będzie kosztować 12 tys. zł. Ja ze swojej strony chciałabym pomóc w zebraniu środków na to ostatnie podanie biegnąc w 40. Maratonie Warszawskim 30 września 2018 r. i startując w kategorii ubezpieczyciele. Z góry dziękuję wszystkim za wsparcie, wierzę w to, że ‘kiedy pomagamy innym, pomagamy sobie, ponieważ wszelkie dobro, które dajemy, zatacza koło i wraca do nas’.