Już w chwili narodzin naszego syna usłyszeliśmy zatrważające wieści. Kacper przyszedł na świat w maju 2008 roku ze zdiagnozowaną chorobą Hirschsprunga. Jest to rzadkie wrodzone schorzenie jelita powodujące problemy z wypróżnianiem, zaparcia, biegunkę i wymioty. W konsekwencji, jeszcze jako maluszek, Kacper musiał przejść trzy skomplikowane operacje. Na tym miały się skończyć problemy ze zdrowiem synka, a tak przynajmniej myśleliśmy. Rzeczywistość zaskoczyła nas jednak po raz kolejny.

W wieku 4 lat u Kacpra stwierdzono zespół Aspergera . Syn wymagał wielospecjalistycznej opieki i terapii logopedycznej, psychologicznej, pedagogicznej oraz treningu umiejętności społecznych. Rok później przeżyliśmy kolejny szok. Marzyliśmy jedynie o tym, by skończyła się ta zła passa, tymczasem naszą codzienność wypełnił strach o to, jaka jeszcze diagnoza pojawi się na długiej liście. Nie takie dzieciństwo i przyszłość wyobrażaliśmy sobie dla syna. Rok później okazało się, że u Kacpra pojawiła się epilepsja i jednocześnie wykryto deformację klatki piersiowej, nazywaną inaczej „klatką szewską”. 

W końcu przyszedł rok 2019, a wraz z nim kolejna diagnoza. Mieliśmy wrażenie, że ten koszmar już nigdy się nie skończy. U syna wykryto obniżone napięcie i przykurcz mięśni, wadę wzroku oraz jamistość rdzenia kręgowego, która przyczynia się właśnie do zaburzeń czucia, niedowładów i zaników mięśniowych. Po czasie u syna zdiagnozowano również autyzm atypowy, upośledzenie umysłowe umiarkowanego stopnia , obrzęk naczyniowy ruchowy wrodzony.

Ilość schorzeń, którą zdiagnozowano do tej pory u syna wymaga wielopłaszczyznowej opieki i częstej hospitalizacji. Obecnie syn uczestniczy w terapii muzycznej i sensorycznej, uczęszcza na masaże i systematycznie odbywa rehabilitację. Niestety Kacper wciąż zmaga się z nawracającymi atakami padaczkowymi, częstymi nudnościami, bólami i zawrotami głowy. Od roku pojawiły się również problemy z chodzeniem, wzrokiem, bólem kręgosłupa, rąk i nóg. 

Serce nam pęka, gdy widzimy jak Kacper musi toczyć nieustanną batalię o swoje zdrowie i sprawność. Robimy co w naszej mocy, aby miał szansę na normalne życie, ale to często droga przez ciernie, gdzie przeszkody zamiast stopniowo znikać, na każdym etapie się zwiększają. Nasz budżet przez tyle lat zmagań został już poważnie nadwyrężony, a koszty wciąż rosną, dlatego zdecydowaliśmy się prosić Państwa o wsparcie. Każda wpłacona złotówka to lepsze jutro dla Kacpra Z góry dziękujemy za każdą okazaną pomoc.

Wdzięczni rodzice Kacpra