To był zwyczajny dzień, jeden z trzech ostatnich wakacji 2018 roku. Wyschnięte baloty siana posłużyły za domek- taka fajna zabawa, która niefortunnie zmieniła bieg wydarzeń.

Zaprószony ogień błyskawicznie zajął prócz słomy 12 letniego Macieja i jego starszego kolegę.Niestety chłopcy zostali uwięzieni w prowizorycznym domku, a kiedy udało się im uwolnić, okazało się, że Maciej jest w ciężkim stanie. Doznał oparzeń podbrzusza, nóg, krocza i pośladków, i został helikopterem medycznym przetransportowany do szpitala w Koszalinie

Nieszczęśliwy wypadek rozpoczął niewyobrażalne cierpienie i serie operacji przeszczepu skóry, która częściowo została odrzucona. Poparzenia 31% ciała 3 stopnia i 2b nie rokują dobrze. Martwa tkanka, spuchnięte rany, krzyk z nieustającego bólu w dzien, nocy, przy zmianie opatrunków i słowa własnego dziecka: - Mamo, ja umieram, ale to nie moja wina, że... Łzy i przeszywający ból cierpienia i strach rysuje się na twarzy naszego syna. Właściwie to od dnia tragedii patrzymy na ten obraz, który się nasila w momentach "palącego" bólu. Jesteśmy z nim codziennie. Pokonywalismy ponad 100 km, by być z nim blisko, by czuł nasze wsparcie i naszą miłość. W piatek Maciej wyszedł do domu musimy mu zapewnic wszystko czego potrzebuje .

Nasz syn potrzebuje specjalne spodnie uciskowe (reformy z długimi nogawkami ), 8 tubek dziennie maści alantan , podkłady, specjalne płyny do kąpieli, gaziki, opatrunki, bandaże i inne artykuły medyczne o ktorych jeszcze nie mamy pojęcia. Potrzebna jest również rehabilitacja. Niestety nie możliwe jest codzienne przewożenie syna do Gryfic z uwagi na stan, dlatego niezbędna jest kosztowna, prywatna rehabilitacja wyłącznie w domu.

Maciej potrzebuje nas, a my potrzebujemy Waszej pomocy i Waszego wsparcia. Nie bedzcie obojetni liczymy na Was .