Cześć.

Sama nie wiem od czego zacząć. Może od dnia w którym czas zatrzymał się dla mojego wujka i jego bliskich. Piszę w imieniu rodziny mojego wujka, jak i jego samego. Dlaczego? Nie mają dostępu do internetu. Ba! Nawet nie wiedzą, że wyszłam z taką inicjatywą, ale po prostu czuję, że muszę. Że nie mogę patrzeć na to wszystko z boku. Serce mi pęka.

Tydzień temu, 2.02.2021, mój wujek miał udar. Przebywa obecnie na oddziale intensywnej terapii. Życie jego rodziny w tym jednym dniu się zawaliło. Gdy zabierała karetka był jeszcze przytomny, rozmawiał. W szpitalu stracił przytomność, i odzyskał ją dopiero 7.02.2021. Niestety nerki wujka nie funkcjonują. Rozpocznie przyjmowanie dializ. Wujek również nie komunikuje się. Otwiera oczy, lecz nie porusza się, i nie rozmawia. Nie ma z nim kontaktu. Dnia 9.02.2021 moja ciocia wybłagała szansę na zobaczenie swojego męża. Mówiła do niego, opowiadała co się dzieje w domu. Gdy pielęgniarka zasygnalizowała, że czas się pożegnać, i ciocia oznajmiła to wujkowi...nerwowo kilkukrotnie delikatnie zacisnął palce w jej dłoni.

Wujek ma 52 lata, żonę, dwie wspaniałe córki i wnuczkę. A właściwie wszystko wskazuje na to, że kolejna wnuczka/wnuczek już powoli rośnie, jest na etapie ziarenka. Chciałabym żeby mogli się poznać. Razem majsterkować, bo w tym wujek jest świetny. Potrafi zrobić coś z niczego. Altankę, domek na drzewie dla wnuczki. Ma magiczne ręce, które teraz tak nerwowo dają o sobie znać gdy żona odchodzi od jego szpitalnego łóżka.

Niestety ich rodzina jest w ciężkiej sytuacji finansowej. W przypadku gdy u wujka zrealizuje się najgorszy scenariusz, nie będą w stanie sobie poradzić. Całe życie które już teraz wisi na włosku, może runąć. Błagam, nie pozwólmy na to. Zadbajmy o przyszłość całej tej rodziny, o zdrowie i życie wujka nim jeszcze jest czas, i wszystko jest na dość wczesnym etapie rozwoju.

W imieniu swoim. W imieniu wujka. W imieniu całej jego rodziny...proszę. Proszę zadbajmy o to, by mieli jakąkolwiek możliwość walki o zdrowie wujka, męża, ojca i dziadka. By mogli myśleć o rehabilitacjach, dojazdach na dializy, lekach, czy specjalistycznym sprzęcie, który niewątpliwie będzie bardzo potrzeby.

Będę wdzięczna za każdą możliwość pomocy. Za każdą złotówkę, która da szansę na to, by wszystko się poukładało. Postaram się informować na bieżąco o rozwoju całej sytuacji. Trzymajcie kciuki za wujka. Pomódlcie się w wolnej chwili.

Z góry dziękuję Ci za każdą złotówkę, Ania.