22 lipca 2007 to dzień, który na zawsze zmienił moje życie i mojej rodziny.

Byłam pasażerem samochodu, któremu drogę zajechał pirat drogowy.

Niestety nagły manewr obronny spowodował utratę panowania nad pojazdem i samochód uderzył w drzewo.  

Lekarze nie dawali mi dużych szans na przeżycie bo w stanie ogólnym bardzo ciężkim z miejsca wypadku trafiłam do szpitala, bezpośrednio na Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Wielonarządowy uraz, niewydolność krążeniowo-oddechowa, złamanie wybuchowe kręgosłupa C1 ,złamanie obojczyka prawego, stłuczenie płuca prawego raz konieczność dwukrotnej amputacji lewej nogi, spowodowały ciężką niepełnosprawność.

Miałam zaledwie 20 lat, mnóstwo planów na życie, studiowałam

kiedy nagle wydarzył się wypadek i wszystko w jednej chwili straciło sens.

Moje życie uzależnione jest od pomocy innych osób w codziennym funkcjonowaniu. Potrzebuje pomocy w myciu, ubieraniu, przygotowaniu posiłków, przesiadaniu czy zmianie pozycji.

Nagła utrata sprawności spowodowana wypadkiem jest dramatycznym doświadczeniem.

Nikt nie jest gotowy na takie wydarzenia, a najchętniej cofnęło by się czas, ale niestety tak się nie da.

Aby zaakceptować zaistniałą sytuację potrzeba dużo czasu oraz trzeba przejść długą drogę na którą składają się różne etapy emocjonalne. 

Rehabilitacja jest teraz stałym elementem mojego życia.

Aby funkcjonować i nie dopuścić do pogorszenia stanu zdrowia, przykurczu mięśni powinnam kontynuować rehabilitacje.

Zbieram pieniądze na 3 tygodniowy turnus rehabilitacyjny w Centrum rehabilitacji Kinesis w Osielsku na który jestem zapisana pod koniec września.