Dziura w kieszeni i budżecie? A jak myślicie :D Choć Australia okazała się wyrozumiałą gospodynią, to nie pozwoliła na poprawienie budżetu np. na zmywaku. Prawo jest prawo!

🧭 Czas jednak na kolejny etap podróży – Ameryka Południowa czeka!

Ale żeby tam dotrzeć, muszę przeskoczyć 20 000 km przez cały Pacyfik 🌊✈️ Niestety droga na skróty nie wchodzi w grę.

To nie przesiadka – to cała operacja!

🚗 Pod młotek idzie mój samochód, żeby zdobyć środki na bilety lotnicze.

💸 Ale na miejscu – żeby żyć, jechać dalej, jeść, pić i nie paść z głodu – potrzebuję Was.

2 000 zł – tyle wystarczy, by przez 3-4 miesiące podróżować dalej – tanio, lokalnie, czasem z dziurą w bucie, ale z sercem pełnym wdzięczności.

✅ nowa para butów i kurtka bo w Nowej Zelandii hula zima!

✅ jedzenie, woda, schronienie, transport (czyli wszystko to, co nie rośnie na drzewach)

✅ wizy i bilety,

✅ przeżycie kolejnych kilometrów, tysięcy spotkań, dni w drodze

📸 Prawdziwe historie – z drogi, nie z katalogu

🌍 Zdjęcia, relacje i filmy – z miejsc, gdzie kończą się drogi, ale zaczynają opowieści

😄 Humor, dystans i teksty, które można czytać w tramwaju, na kanapie albo w kiblu

❤️ Ogromną wdzięczność – od serca

📚 Na blogu znajdziesz:

🔹 Autentyczne relacje z każdego zakątka

🔹 Praktyczne porady dla przyszłych podróżników

🔹 Opowieści o ludziach – szalonych, serdecznych, niezwykłych

💛 Dzięki Tobie to wszystko może trwać dalej.

Pomóż mi ruszyć w kolejną stronę świata – i kiedyś… wrócić. Może właśnie od tej drugiej strony 🌏😉

📦 Link do bloga, zdjęcia, relacje i mapka trasy – wszystko w opisie zrzutki.

Dziękuję, że jesteś. I że mogę iść dalej, także dzięki Tobie 🙌

Zajrzyj i bądź częścią tej podróży 🌏💛

Jestem Michał — dla znajomych: Topiś, dla mamy: ukochane dziecko, dla sióstr: miś albo głupek, a dla innych: ten gość, co znowu gdzieś pojechał. 😄

Od dłuższego czasu przemierzam świat – z namiotem, głową pełną marzeń i kciukiem wystawionym w kierunku przygody.

Na co dzień jestem trenerem i pomagam ludziom dbać o formę. Teraz sam potrzebuję Twojej mocy, żeby ruszyć dalej… i może kiedyś wrócić!

Trochę już się nachodziłem. Przełaziłem kawał Polski. Chodziłem po Hiszpanii, Szkocji, Izraelu, Maroku i kilku innych niezwykłych miejscach. Pływałem na kontenerowcach od zatłoczonego Mumbaju aż po słoneczną Kalifornię.

W końcu nadszedł czas, aby spełnić marzenie, które od dziesięciu lat siedziało mi w głowie: podróż (dosłownie) dookoła świata. Chcę to zrobić i nie chcę później żałować, że się nie odważyłem, choć mogłem. Pragnę przygody, wyzwania i trudu. Wyruszyłem 13 września, a kawałek trasy mam już za sobą. Ten tekst piszę z Kazachstanu. Tego kraju nie było początkowo w planach – pierwotnie zamierzałem jechać przez Iran. Ale tak to już jest w podróży: wszystko się zmienia, plany ewoluują. Trzeba się dostosować i kombinować. I bardzo dobrze! Bo Kazachstan okazał się chyba najciekawszym punktem dotychczasowej podróży. Jedną z moich maksym jest: "na końcu zawsze się jakoś udaje" – i to działa!

Jeśli cokolwiek, co tu przeczytałeś/przeczytałaś, wydaje Ci się interesujące i masz ochotę przeżyć tę podróż ze mną, zapraszam do śledzenia mojego bloga.

A jeśli chciałbyś/chciałabyś się zaangażować, postawić mi lokalny przysmak, zafundować balijski masaż, trening boksu tajskiego, albo po prostu wesprzeć mnie w tej przygodzie – zapraszam do wsparcia mojej zrzutki!