Nazywam się Malgorzata i jestem mamą dwóch wyjątkowych chłopców – Franka 17lat i Maksymiliana.9lat . Obaj są dziećmi z niepełnosprawnością. Franek cierpi na bardzo rzadką chorobę genetyczną IRF2BPL, a Maksymilian urodził się z zespołem Downa. Gdy miał niespełna 2 latka, przeszedł też ciężką walkę z ostrą białaczką szpikową. Dziś ma 9 lat i jest dzielnym wojownikiem.

Rok temu moje życie zatrzymało się – uległam poważnemu wypadkowi. Byłam na zasiłku rehabilitacyjnym z ZUS, ale świadczenie skończyło się w kwietniu 2025 roku. Obecnie czekam na operację i nie mogę pracować. Nasza rodzina utrzymuje się z jednej pensji męża oraz świadczenia pielęgnacyjnego na Maksymiliana – które jest znacznie niższe niż pensja, którą kiedyś sama wnosiłam do domu. Dlatego zaczęło po prostu brakować na wszystko.

Mimo ogromnych potrzeb Franka, nie przysługuje nam świadczenie, ponieważ nie ma orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. Staraliśmy się o wsparcie z PFRON – zarówno na mówik (urządzenie do komunikacji), jak i fotelik rehabilitacyjny do samochodu, ale oba wnioski zostały odrzucone. Kolejne drzwi się zamykają, a potrzeby dzieci nie znikają.

Długo walczyliśmy sami. Ale dziś – po raz pierwszy – naprawdę potrzebujemy pomocy.

Z całego serca proszę Cię: jeśli możesz, wesprzyj naszą rodzinę. Każda, nawet najmniejsza kwota, to szansa na godne życie, terapię dla chłopców i trochę oddechu w tym codziennym stresie. Jeśli nie możesz pomóc finansowo – udostępnij, proszę, tę zbiórkę. To też bardzo dużo.

Dziękuję za każdy gest – jako mama, jako kobieta, jako człowiek.

Malgorzata