Od 3 roku życia moim drugim domem był szpital. 

Z powodu choroby neurologicznej często przebywałam na różnych oddziałach, gdzie szukano sposobu, by zapobiec napadowym silnym bólom głowy, które na 12 godzin wyłączały mnie z życia. 

W wieku 6-lat podczas badania odruchu kolanowego odkryto u mnie tzw. nawykowe zwichnięcie rzepki kolanowej. Za każdym razem kiedy zginałam kolano rzepka spadała na bok. Z oddziału neurologicznego, trafiłam na dziecięcy oddział ortopedyczny warszawskiego szpitala na Lindleya, gdzie poddano mnie operacji medializacji guzowatości piszczeli, tak by rzepka była pozostawała na swoim miejscu.  Niestety operacja pociągnęła za sobą liczne bardzo negatywne dla mnie konsekwencje – najpierw doszło do zakażenia, przez co rana pooperacyjna nie mogła się zagoić. W końcu udało się opanować sytuację, ale powstał rozległy bliznowiec. 

Od dźwigania nogi w gipsie dostałam przepukliny pachwinowej. Z ortopedii trafiłam na kolejną operację. Wkrótce nastąpiło zaburzenie wzrostu operowanej nogi, co spowodowało skrzywienie kręgosłupa. Nosiłam gorsety, uczęszczałam na rehabilitację. Niestety po latach operowana noga zaczęła się krzywić. 

Obecnie jest mocno wykoślawiona w bok i przeprostowana. Boli i utrudnia chodzenie. Wymaga kolejnej poważnej operacji tzw. osteotomii podwójnej. Operacja została wyceniona na 50 tys. złotych, pod warunkiem, że przebieg będzie pomyślny. Potem kosztowna rehabilitacja.

Zaczynam zbierać pieniądze. Z góry dziękuję dobrym ludziom za każdą wpłatę.