Dla geriatrii - Zza metalowych krat....

Kochani dziś kolejny raz wraz z naszym Gnieźnieńskim Schroniskiem chcemy wspólnie zadziałać i prosić Was o pomoc. Tym razem ,,gramy,, dla Schroniskowej geriatrii. Jak każdy zapewne wie, największa ilość zwierząt ,,odsiadujących,, wyroki to psiaki z problemami albo właśnie te geriatryczne. Weseli i zdrowi młodzieńcy dość szybko znajdują swe wymarzone domy. O tych starych i chorych rzadko kto pamięta a to właśnie one wbrew pozorom potrzebują nas najbardziej.

Kilka dni temu miała miejsce piękna idea. Technikum i Liceum TEB Gniezno wraz z dr Sałacińskim i dr Aneta Sałacińską oraz Profesor dr hab. Urszulą Pasławską wraz z mężem dr Robertem Pasławskim przeprowadzili w ramach programu unijnego zajęcia dla studentów. Pacjentami byli podopieczni Gnieźnieńskiego Schroniska. Dzięki tym specjalistycznym ,,przeglądom,, wiele udało się dowiedzieć na temat stanu ich zdrowia. Niestety wieści nie są dobre Trójka wspaniałych psich seniorów wymaga pilnego, skomplikowanego leczenia, w tym chirurgicznego. Stefanek, najmniejszy z nich ma uszkodzone serduszko. Komora jego serca jest znacznie powiększona a zastawka w fatalnym stanie. Ma również zwłókniałe nerki co niestety nie wróży nic dobrego

Shrek, piękny biało- czarny chłopak ma otorbioną prostatę z podejrzeniami nowotworu co wymaga natychmiastowej operacji. Jego płuca są w opłakanym stanie

Nestor- dostojny biszkoptowy starszy Pan...Nestorek również ma problemy nowotworowe z tym że w jego przypadku prócz prostaty zajęta jest już również śledziona. Na dodatek u Nestora stwierdzono również odmę płucna.

Jako że przyświeca nam wspólny cel podjęliśmy się próby sfinansowania leczenia tych ,,Trzech Muszkieterów,,.

( Dziś chłopcy zostali poddani badaniu krwi )

Schronisko ma pod swoją opieką prawie 90 psów i 30 kotów dlatego chcemy choć w małym stopniu dopomóc tym, którzy są u schyłku życia

Wiecie co...Takie chwilę są chyba najgorsze....Gdy widzisz staruszka który w rozpaczy krąży po schroniskowym boksie z nadzieją by ktoś go wypatrzył a Ty wiesz że cuda rzadko się zdarzają....to gonitwa z czasem który im pozostał...ile go mają? Z pewnością niewiele Chcemy zrobić co w Naszej mocy by choć w jakimś stopniu ułatwić im jesień życia.

Zatem kochani mobilizujemy się i działamy. Razem możemy przenosić góry. Udowodniliście to już niejeden raz

Wystarczy odrobina dobroci serca i każdy z Nas będzie mógł z uśmiechem na twarzy zakończyć ciężki dzień. Świadomość że zrobiło się coś dobrego, tak bezinteresownie to jedno z piękniejszych uczuć tego świata. A dzięki Wam Nasi Trzej Muszkieterowie mają szansę na lepsze życie.