To już jest koniec – jesteśmy na skraju… wszystkiego.

Kiedyś ktoś tu mieszkał. Może nawet karmił. Może pogłaskał.

Ale wyjechał – na zawsze.

Zostawił za sobą stado, które żyło, rozmnażało się, a dziś... walczy o życie.

Na miejscu zastaliśmy stado kotów było ich z 10 😿 wśród nich – dwie wycieńczone mamy z maleńkimi dziećmi i kocury.

Gdy tylko zobaczyły jedzenie, przełamały strach. Wybiegły, jadły łapczywie – prosto z ziemi, prosto z kartonów.

Były potwornie głodne.

W upale, bez wody, bez cienia nadziei.

Zostawiliśmy im miskę ze świeżą wodą – piły długo, łapczywie.

A my staliśmy obok, bezradni.

Bo nie mamy już nic.

Nie mamy warunków.

Nie mamy miejsca.

Nie mamy pieniędzy.

A jednak… musimy je zabrać.

Adopcje stoją. Telefony milczą.

Mamy pod opieką ponad 200 kotów, w tym 40 malutkich kociąt. Tak źle nie było od lat.

Potrzebujemy pilnie 2 000 zł, aby:

wykastrować dorosłe koty

odrobaczyć i odpchlić całe stado

wykonać testy na choroby zakaźne (FeLV, FIV, panleukopenia, giardia, koronawirus)

zapewnić im karmę i żwirek

Nie wiemy jeszcze, gdzie je zabezpieczyć.

Może ktoś podaruje dom tymczasowy. Może ktoś od razu pokocha i adoptuje.

Ale teraz liczy się każda godzina.

Pomorska Fundacja Bracia Mniejsi od lat ratuje bezdomne zwierzęta – sercem, czasem, siłami. Ale bez Was nie zrobimy już nic.

Bez Was nie zamówimy karmy, nie kupimy żwirku, nie opłacimy zabiegów.

Błagamy o pomoc.

Błagamy o każdą złotówkę.

Błagamy o udostępnienie.

Te koty nie prosiły, by tu trafić. Nie mają wyboru.

Ale my – razem – możemy im go dać.