Dziś pokażemy Wam jak wejść z przytupem w Nowy Rok!

28 grudnia na FB znaleźliśmy ogłoszenie wolontariuszy z przytulisk Chocz/Gizałki z Wielkopolski. Pomimo setek udostępnień posta nie udało się znaleźć dla psiaka człowieka, który mógłby przygarnąć Aleksa choćby na tymczas . Magia świąt nie zadziałała tym razem. Duże fundacje, do których zgłaszali się wolontariusze odmówiły pomocy. Nie znalazł się nikt, który wyciągnąłby pomocną dłoń dla Aleksa.

Nie mogliśmy tego tak zostawić i pomimo, że sami nie mamy swojego azylu,  po trudnych rozważaniach podjęliśmy wyzwanie. Rozum  i finanse na koncie podpowiadały, że jako niewielka fundacja niewiele już tu możemy zrobić, ale serce się krajało, a wizja psa pozostawionego w tym kojcu na dworze nie pozwalała spać.   Bo jak ma przebiegać rekonwalescencja pooperacyjna, jeśli pies ma wygoloną dużą połać ciała, wystawiony jest na zimowe warunki atmosferyczne, które utrudniają gojenie się rany, a otwarta sącząca się rana wymaga ciągłej pielęgnacji w septycznych warunkach?

Decyzja zapadła i 2.01 pojechaliśmy po psa. Na czas rekonwalescencji  znaleźliśmy hotelik, który na promocyjnych warunkach zgodził się zaopiekować Aleksem do końca stycznia i mamy nadzieję, że ten czas uda nam się wykorzystać na znalezienie Aleksowi domku na zawsze, tak aby nie musiał wracać  do gminnego schroniska.

Ale bardzo potrzebujemy Waszej pomocy. Na początek potrzebujemy opłacić koszty transportu,  hoteliku, karmy. Potem dojdzie odrobaczanie, szczepienia, czipowanie, groomer, kastracja, a koszty leczenia  i potem rehabilitacji, żeby przywrócić Aleksa do sprawności ruchowej to przy takiej kontuzji to wielka niewiadoma.

I nawet gdyby Aleks miałby być ostatnim psem, któremu ze względów na ograniczone finanse mielibyśmy pomóc, to warto było.