Nasz kochany Przyjaciel, bogaty duchem Człowiek, rzetelny, kompetentny, wieloletni Rzecznik Prasowy naszego miasta SIEMIANOWICE ŚLĄSKIE, były basista mojej Koalicji - PIOTRUŚ KOCHANEK Piotr Agnieszka Kochanek - potrzebuje naszej pomocy - wsparcia finansowego!!!

Piotr zawsze jest życzliwy wszystkim, służy dobrą radą, poczuciem humoru, gdy za oknem mży lub gradobicie, mimo swoich własnych życiowych zawirowań, więc wesprzyjmy go każdą kwotą!

CO MIESIĄC jest potrzebne 20.000 zł. na terapię, (pomijając koszty częstych dojazdów na oddział onkologii kilkadziesiąt kilometrów od domu, zakupu witamin, białka i to nie za 5 zł.), żeby pomiędzy chemiami Piotr mógł przyuczać swoje komórki do zwalczania tego typu intruzów nowotworowych!

Dlatego potrzebna jest niestety tak kosztowna w Polsce immuno-chemioterapia, która będzie wyłapywała z jego organizmu wszystko, co niepożądane, ale do tego jest potrzebna ta nieszczęsna kasaaa.

Koledzy rzecznicy, Prezydenci, biskupi i księża z ościennych miast - również bardzo proszę o solidne wsparcie i udostępnianie linku zrzutki!!!

I nasze stowarzyszenia, a jest ich ok. 80 w naszym mieście!

Bo Wy możecie o wiele więcej, niż ja w pojedynkę...

WPŁACAJCIE PROSZĘ I UDOSTĘPNIAJCIE ZRZUTKĘ, GDZIE SIĘ DA!

Liczę na ogromne wsparcie dla niego, bo jest tego naprawdę wart!!!

Ala Boncol & Koalicja

Wpłaty bezpośrednie:

Piotr Kochanek

Santander Bank

nr konta: 28 1090 1766 0000 0001 2065 6307

tytułem: darowizna na pokrycie kosztów leczenia

Piotr napisał u siebie 13 czerwca na Facebooku przejmujący i odważny tekst o sobie:

https://www.facebook.com/Piotr.Agnieszka.Kochanek/posts/pfbid0vaRRWErUQPVgB1L3psZ45X72MrejUutEsRGRbkG5pjgrWhHEgRA91yY5St69SfyBl

Przychodzi zawsze za wcześnie, zawsze gdy nie jest zapraszana i zawsze zbyt szybko, by zdążyć jej powiedzieć: Wara od mojego ciała, nie chcę mieć z tobą nic do czynienia.

Choroba "n", bo o niej tu mowa, na pewno potrafi zatrzymać cały pęd życia i Twoją ulubioną prędkość w jakim to życie przemierzasz. W jednym momencie mówi Ci STOP i pyta: A teraz, co ma dla Ciebie sens? O kogo chcesz się oprzeć? Do kogo chcesz zawołać, by chwycił Cię za dłoń?

Bardzo przytulny robi się wówczas Twój świat, bo jesteś Ty i przestrzeń, w której zaczynasz spadać i nie masz się czego chwycić, bo jesteś w takim szoku, że umierasz. Umierają Twoje iluzje. Umiera poczucie sprawczości, kontroli czy bycia kowalem swojego losu. Zamiast kowalem stajesz się kowadłem, w które walą z potężną siłą każde nowe informacje, wyniki badań i konsultacji lekarskich. Walą tak mocno, że lecą z Ciebie iskry. Wówczas wielu przyjaciół, bliskich i znajomych boi się nawet podejść, a przerażenie odbiera im zdolność do powiedzenia czegoś co będzie miało sens.

W momencie gdy zdajesz sobie sprawę, że dalej spadasz ale nadal żyjesz, że przychodzą kolejne uderzenia w kowadło ale Cię nie zabijają. Wchodzisz w miejsce pokory, z którego lepiej widać wszystkie codzienne czynności dnia codziennego. Pojawia się wdzięczność, że się ponownie obudziłeś do życia, że możesz samodzielnie wstać z łóżka, że możesz sam klęknąć i wołać do Boga z wdzięczności o wschodzie słońca, że dał Ci szansę kolejny dzień kochać Twoją Żonę, Twoje Dzieci, Matkę, Brata, Teściów, Szwagierki, Przyjaciół, Bliskich i Twojego pupila...

Choroba potrafi szybko przekonać Cię do tego, żebyś zwolnił. Potrafi przypomnieć, że od dawna się anonsowała jak komornik ale nie odpowiadałeś na jej listy polecone, sądząc że jesteś ponad Prawem.

Choroba jest bardzo demokratyczna przychodzi do każdego bez względu na status życiowy, materialny, przekonania polityczne czy religijne. Przychodzi wtedy kiedy ona chce, nie dbając o to, czy masz wpisaną jej wizytę w jednym ze swoich kalendarzy.

Przychodzi po to, by uzdrowić Cię dla Twojego dobra, byś nauczył się dostrzegać naprawdę ważne rzeczy, które dzieją się tu i teraz i jeszcze będą się działy jeśli Bóg da, a Ty zdążysz zmądrzeć z jego pomocą.