Igor niedawno skończył 19 lat. Jest żywiołowym, pracowitym i zawsze uśmiechniętym chłopakiem. To najcudowniejszy i najbardziej troskliwy brat, syn, przyjaciel i chłopak. Nigdy nie przepuścił okazji, by komuś pomóc. Szczególną miłością od zawsze obdarzał bezdomne zwierzęta, którym dawał miłość i nowy dom. Wraz z początkiem wiosny miał rozpocząć nową, wymarzoną pracę związaną z jego największą pasją- rolnictwem.

9 luty 2022 r. Tą datę nasza rodzina i bliscy zapamiętają do końca życia.

Igor wyjechał z domu przed godziną 6 rano, żeby odebrać mamę z pracy.

O 6.15 obudziło mnie wycie syreny alarmowej straży pożarnej. Telefon do mamy. ''Jeszcze nie przyjechał''.

Strach. Panika. Do ostatnich chwil próbowałyśmy to sobie wytłumaczyć.

''Na pewno za chwilę przyjedzie''.

Po paru minutach słyszę wyjeżdzającą straż w kierunku, w którym pojechał Igor.

Kolejny telefon do mamy. ''Proszę, jedźcie sprawdzić czy to nie on''.

Nadzieja. Do samego końca.

Razem z dziewczyną Igora dojechałyśmy na miejsce wypadku. Wtedy spełnił się nasz najgorszy scenariusz.

6.30. Rodzice odebrali telefony i usłyszeli najboleśniejsze słowa w ich życiu.

''Mamo, Tato. Igor miał wypadek''

Krzyk, łzy, bezsilność.

Głęboko nieprzytomny i w stanie krytycznym został zabrany śmigłowcem do Szpitala Wojewódzkiego w Olsztynie.

Diagnoza: stłuczenie płuc, złamanie kości miednicy oraz uraz aksonalny.

Został wprowadzony w stan śpiączki farmakologicznej i podłączony do respiratora.

Wprowadzono mu czujnik monitorujący ciśnienie śródczaszkowe.

Jednak Igor się nie poddał i przekonaliśmy się o jego woli walki.

Po tygodniu ciśnienie śródczaszkowe unormowało się.

Po prawie dwóch tygodniach zaczął reagować na bodźce zewnętrzne.

Obecnie jest po zabiegu tracheotomii, oddycha samodzielnie, jest karmiony przez sondę.

Został wybudzony z śpiączki, jednak nie ma z nim żadnego kontaktu, a jego stan na razie nie pozwala na odzyskanie pełnej świadomości.

Od kilku dni jest pod opieką szpitalnego fizjoterapeuty.

Za kilka tygodni zostanie przeniesiony na inny odział, gdzie potrzebna będzie codzienna pomoc rehabilitanta i masażysty.

Jednak nie jest to refundowane przez NFZ. Po wyjściu z szpitala, w celu uzyskania pełnej sprawności, konieczne będzie umieszczenie Igora w prywatnym ośrodku rehabilitacyjnym. Koszty miesięczne takiego pobytu wynoszą około 25 tysięcy.

Chcemy zapewnić mu również wsparcie psychologiczne.

Zwracamy się z ogromną prośbą o wsparcie i pomoc w przywróceniu Igora do życia sprzed wypadku.

Dziękujemy wszystkim za dotychczasową pomoc, modlitwę i słowa otuchy.

O dalszych postępach w leczeniu będziemy na bieżąco informować.