Mam na imię Salem :) Mam około roku i jestem czarny jak mały diabeł :) Choruję na straszną, śmiertelną chorobę, ale jest szczęściarzem, wiecie ?

Urodziłem się gdzieś w Polsce, chyba głodowałem i biedowałem ale ktoś się mną zainteresował i trafiłem do schroniska dla zwierząt - fart, prawda ?

Jak już tam trochę pobyłem, podjadłem i zacząłem się bawić to wypatrzyłam mnie pewna RODZINA. Spodobałem się tym cudownym ludziom a oni mnie adoptowali i to był fart nr 2 :)

W nowym domu dostałem swój drapak, legowisko, dobre jedzenie i tyle głasków ile chciałem. To była bajka. Do czasu. Pewnego dnia przestało mi smakować jedzenie, potem ulubionym zajęciem stało się spanie... Rodzina zabrała mnie w dziwne miejsce, do weterynarza, macali mnie, kłuli, wkładali rurki w łapy, a ja czułem się coraz gorzej. Nie miałem siły na nic a moi bliscy płakali przez jakiegoś FIPa. Okazało się, że jestem chory naprawdę poważnie i zaraz umrę !!! Można mnie leczyć ale trwa to 3 miesiące i kosztuje bardzo dużo. Moja Rodzina nie miała tyle, a z leczeniem nie można czekać, choroba nie czeka, zabija szybko... Wtedy zdarzył się mój fart nr 3 :)

Pewna Pani powiedziała, że ona spróbuje mnie uratować, wyobrażacie to sobie ? Nawet mnie nie znała :) Twierdziła, że wie jak i że skoro jednego kota wyleczyła to drugiemu też się uda. Ten drugi to ja :) Zabrała mnie w nowe miejsce. Od kilku dni ona i inne Panie robią mi zastrzyki - wstętne i bolesne, ale ponieważ czuję się już dużo lepiej to mogłem ją ugryźć :)

Jest tylko jeden problem - ta Pani nie jest bogata, ma tylko trochę tych pieniędzy i nie starczy na całą kurację.

Myślicie, że mój fart się skończył ? A może ktoś jeszcze zechce mi pomóc ?