Arrr!

Dzień dobry ludzie, tutaj Jacek, zapewne pamiętacie mnie jako małego, chorego kotka o smutnych oczach... Nie, to już nie ja, to przeszłość! Dziś jestem tygrysem i nie boję się niczego (może poza blenderem). Kilka dni temu zakończyłem kurację i muszę wam przyznać, że nie było łatwo, ciągle jakieś kłucie, tabletki, badania krwi, USG, golenie mojego pięknego futerka - normalnie kryzys i dramat. Oczywiście nie pokazywałem tego po sobie i dzielnie znosiłem wszelkie tortury. Po tym wszystkim muszę jednak przyznać, że było warto, bo czuję się wyśmienicie!

W tym miejscu chciałbym wam za ten nasz cały wspólny trud podziękować. Bez was już dawno by mnie nie było, a ja przecież jestem i mogę sobie normalnie dokuczać mojej młodszej sis Lucynie (pozdrawiam Cię Lucynka) i drapać drapaki i spać całymi dniami. Fajnie się żyje, nie wiedziałem, że tak można. No yyy... aha dziękuję, dziękuję przede wszystkim Wera Et Cetera i Sara Słaby bo to one jedyne na początku widziały dla mnie nadzieję. Ponadto przez pierwsze trzy tygodnie, każdego wieczora (nawet w wigilię i sylwestra) przyjeżdżały robić mi zastrzyki, a przez resztę leczenia dbały o mnie jak o króla. Chałwa wam za to dziewczyny! Jeśli ktoś z was potrzebowałby najlepszej opieki weterynaryjnej na świecie, to polecam lecznicę Sary Przychodnia Weterynaryjna Vetnica - Gdańsk Letnica, byłem tam już raz, jest bardzo ładnie.

W następnej kolejności dziękuję wszystkim ludziom zaangażowanym w zrzutkę i bazarek. To czego byłem świadkiem przerosło moje najśmielsze oczekiwania odnośnie życzliwości waszego gatunku. Kochani jesteście. Ogólnie to jestem taki szczęśliwy, że dziękuję wszystkim, nawet jak mnie nie lubią.

Pieniędzy ze zrzutki nie zostało, zostało za to trochę tego cennego leku. Obecnie znajduję się na obserwacji i jeśli wszystko będzie dobrze, to obdarujemy nim niebawem jakiegoś chorego kotka.

Karmcie dobrze swoje kotki, oczywiście dawajcie im dużo smaczków, najlepiej tych takich małych z łososia w tej niebieskiej tubce i czerpcie intensywnie z życia jakie by ono nie było.

Pozdrawiam was,

Jaczek już nie chory.