Iza - w Łodzi jest jedną z bardziej rozpoznawalnych osób doświadczających bezdomności.

Dużo mieszkańców miasta wie, że w codzienności Iza nie jest trzeźwa, jeździ na swoim wózku po jednej z głównych ulic Łodzi.

Niewiele osób wie, że 17 lat temu w wyniku pożaru mieszkania jej prawa noga doznała bardzo dużych obrażeń. Załamała się, gdy obudziła się po amputacji już bez niej.

Podobnie niewiele osób wie, że już w wieku dziecięcym była przez kilka miesięcy hospitalizowana w Jeleniej Górze.

Iza jest znana zarówno strażnikom miejskim, policjantom jak i pracownikom socjalnym - jako osoba często wyrażająca swoje zdanie czy niezgodę z użyciem wulgaryzmów.

Znana jest też mnie - jako osoba, która wtedy gdy złapie zaufanie, jest w stanie stawiać się na umówione spotkania, by załatwiać swoje sprawy.

Obecnie jesteśmy w trakcie oczekiwania na nowy dowód (po kradzieży), wnioskowania o orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (w tym pozyskiwania dokumentacji medycznej z przeszłych hospitalizacji).

Iza na ten moment nie ma zbyt wiele od życia. Dlatego też niezbyt wiele od niego oczekuje.

W trybie ulicznym często przebija jej się dętka w oponach od wózka, który pozyskałyśmy dzięki wsparciu Cartitas Archidiecezji Łódzkiej.

Ostatnio powiedziała mi ze łzami "Natalia, nawet opony mi się jebią. Uwierz mi, że gdybym nie piła, to bym się zajebała. Tak to chociaż chwilowo jest mi weselej".

Dla mnie to smutne. W głowie Izy, to jest prawdziwe.

Nie proszę Cię o złotówkę na browara dla osoby doświadczającej bezdomności.

Jeśli chcesz, dorzuć złotówkę na opony do wózka Izy. Jestem przekonana, że ten gest wywoła w niej radość.

Za kwotę wyższą niż proponowana dokupimy pampersy dla Izy.