Witaj!

Mam na imię Karolina i samotnie wychowuję dwóch wspaniałych synów.

Kilka lat temu u starszego z nich - Kajtka, zdiagnozowano autyzm wczesnodziecięcy. Od tamtej pory uczymy się nawzajem pokonywać przeciwności losu.

Kajtuś jest pogodnym, spokojnym dzieckiem. Uczy się i korzysta z terapii w przedszkolu terapeutycznym. Jeździmy również na dodatkowe zajęcia z panią logopedą i specjalistą z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju. W tym roku musieliśmy skorzystać z droczenia obowiązku szkolnego ponieważ Kajtuś nie jest gotowy. Nie rozmawia, wszelakie swoje potrzeby sygnalizuje gestem głównie prowadzeniem mnie za rękę i wskazaniem tego czego potrzebuje. Zna dużo słów jednak nie potrafi korzystać z mowy zależnej. Wraz z terapeutami pracujemy nad jego samodzielnością. Potrzebuje pomocy każdego dnia żeby się ubrać, żeby się rozebrać. Zmagamy się z wybiórczościa pokarmową, Kajtuś ma stały repertuar w jadłospisie i niechętnie próbuje nowych rzeczy. Nie potrafi też samodzielnie jeść za pomocą sztućców. Jako siedmiolatek nadal jest przeze mnie karmiony. Wymaga ciągłej atencji z mojej strony. Rzadko reaguje na swoje imię. Ma problem z rozpoznawaniem uczuć i radzeniem sobie z nimi. W sutuacjach stresowych nie szuka pomocy i sam nie umie sobie poradzić.

Każdego dnia przemycam mu suplementy, witaminy i co tylko się da żeby chodź trochę pomóc jego organizmowi lepiej funkcjonować.

Są terapie, które bardzo pomagają mu przełamywać jego ograniczenia. Potrzebne są nam środki , żeby móc z nich skorzystać. Między innymi komora hiperbaryczna. Są suplementy diety, jest odpowiednia żywność funkcjonalna, które bardzo wspomagają jego rozwój neurologiczny, pomagają w codziennym funkcjonowaniu. Teraz potrzebujemy wsparcia dla niego, na tym etapie rozwoju. Staramy się ze wszystkich sił pomóc mu na tyle, żeby mógł być w pełni samodzielny i żeby mógł cieszyć się swoim dzieciństwem jak najlepiej.

Dziękuję za pomoc i wsparcie

Karolina