Bubu po śmierci właścicielki został przez jej dzieci wyrzucony w na ulicę jak

zwykły śmieć. Nikomu niepotrzebny, niechciany, przez nikogo niekochany blakal sie samotnie po ulichach Gruzji posrod tysiecy innych bezdomnych psiaków. Jego

historia była znana w tamtejszych mediach społecznościowych, ale nie zgłosił się nikt, kto chciałby podarowac mu dom. Uśmiechneło sie do niego jednak szczescie i jeden z gruzinów, który kocha psy postanowił dac mu dom tymczasowy i poszukac mu rodziny, ktora pokocha go i da mu wspaniały dom. Jedna z rodzin w Polsce zakochała sie w Bubu od pierwszego wejrzenia. Do pelni szczecia brakuje jedynie funduszy na transport psiaka do Polski tak aby mogl dołączyć do kochającej rodziny.

Gruzja to piękny kraj, cudowny krajobraz, przepiękne widoki, wspaniali gościnni ludzie, doskonałe jedzenie i wyśmienite wino. Jednak wielu turystów powracających z Gruzji nie może podnieść się z przygnębiających widoków przeogromnej psiej bezdomności, jaką spotyka się na każdym kroku. Psy są wszędzie, na drogach, przy sklepach, na polach, głodne, schorowane, postrzelone, kulejące po potrąceniach, szukające turystów, którzy choć na moment przystaną, którzy nakarmią, którzy pochylą się, aby pogłaskać. Szacuje się, że na ulicach Gruzji w takich warunkach żyje ponad pół miliona psów, przy zaludnieniu 3,7 mln mieszkańców. Skala bezdomności więc jest porażająca. Nie ma systemowych rozwiązań, a nieliczne fundacje nie są w stanie zapanować nad niekontrolowanąrozrodczością. Nieliczni turyści są tak zdeterminowani, że na miejscu znajdują dom tymczasowy, opłacają utrzymanie i leczenie, a po okresie kwarantanny ściągają psiaka do siebie.

Dlatego tak ważna jest każda złotówka, która przybliża Bubu do nowego życia. Prosimy, nie bądźcie obojętni na los psiaka, któremy życie daje jeszcze jedną szansę!