Tula pojawiła się w moim domu na jesień 2020 - można powiedzieć "pies pandemiczny", znaleziony pod tym jak ktoś postanowił się jej pozbyć na pobliskim osiedlu. Miałam i znam sporo psów w swoim życiu, ale jeszcze nigdy nie spotkałam psa, który tak jak Tula kochałby ruch, bieganie po dzikich łąkach i najważniejsze - "szukanie skarbów", czyli niekończące się rycie w ziemi w poszukiwaniu nornic i myszy :)

W czwartek 21. marca zbyt wiele nieszczęśliwych zbiegów okoliczności spotkało się w jednym miejscu i Tulcia uległa wypadkowi. To, co początkowo wydawało się niezbyt poważnym urazem, okazało się być tym gorszym scenariuszem - złamanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa.

Dzięki cudownej i szybkiej reakcji dr Wilkołaskiego z Vet Amicor w Krakowie i dr Korty z ARWET w Wieliczce udało się "poskładać" Tulcię i uratować jej życie jeszcze tego samego dnia.

Życie odzyskane, ale mam świadomość, że to już nie będzie to samo życie co przed wypadkiem. Na pewno nie przez dłuższy czas. Teraz przed nami kolejna "przygoda", u której celu będzie może jeszcze jeden i kolejne spacery wśród dzikich łąk, bieganie i kopanie nor. "Przygoda", którą będą kolejne wizyty i długa rehabilitacja.

Już pierwsze doświadczenia z weterynarzami i kliniką szybko nauczyły nas, że ta "przygoda" to wyzwanie również finansowe. Nie jestem osobą, która łatwo potrafi prosić o pomoc, ale teraz w imieniu Tulci proszę, każda złotówka przybliży nas do powrotu do zdrowia i rozgrzeje tulciowe serduszko prawie tak jak kawałek kabanosa ;)

Dziękujemy ❤️