Michał Kowalski w książce "Powstanie panońskie 6-9 n.e." opisuje wszystkie kampanie, bitwy i oblężenia tej wielkiej wojny starożytności.

Powstanie panońskie z lat 6-9 naszej ery, zwane też od imienia głównych postaci tego konfliktu Bellum Batonianum, należało do jednego z najważniejszych wydarzeń w historii wczesnego pryncypatu.

Wystąpienie plemion iliryjskich i panońskich przeciw władzy rzymskiej w przeddzień wyprawy Tyberiusza na Markomanów załamało rzymską ekspansję w Europie Środkowej.

Powstanie panońskie było również jedną z największych wojen, jakie stoczył Rzym w pierwszym wieku naszej ery. Swetoniusz nazywa nawet konflikt z Ilirami i Panonami najstraszniejszą ze wszystkich wojen zewnętrznych od czasów wojen punickich. Wellejusz Paterkulus dodaje, że tak potężnej armii, jak ta zgromadzona przez Rzymian do walki przeciw Panonom, nie widziano od czasów wojen domowych.

O skali konfliktu niech świadczy fakt, że do stłumienia rewolty Imperium Rzymskie musiało użyć piętnastu z dwudziestu ośmiu legionów, jakimi wówczas dysponowało. Ponad połowa armii rzymskiej przez trzy lata zmagała się z buntownikami.

Powstanie w Panonii, obok klęski w Lesie Teutoburskim, stanowi punkt zwrotny w historii Europy. To właśnie wydarzenia, jakie rozegrały się w latach 6-9 n.e., położyły kres dalszym podbojom Oktawiana Augusta.