Spłachetek raju na ziemi. Otoczone starymi chałupami i starymi drzewami rozległe podwórko. Na nim kapliczka, kwitnące krzewy, kwiaty. Na kamiennych stopniach wygrzewa się stary kot. Śpiewają ptaki. Pachnie ziemią, pachnie ziołami. Ożywają wspomnienia z dzieciństwa na wsi, dla dzieci, które tamtego świata nie pamiętają, to jak prawdziwy tajemniczy ogród. Budowa tego skrawka raju trwa od ponad dwudziestu lat. Chronią się tu rozbitkowie, uciekinierzy, domy niechciane, zagrożone wyburzeniem. Przenoszą je cierpliwe, troskliwe ręce, składają, urządzają, malują, a przede wszystkim… kochają. To nie jest skansen – miejsce martwe, wypełnione eksponatami – właścicielka, konserwator dzieł sztuki Elżbieta Graboś urządza tu różne spotkania dla lokalnej społeczności, tu przy kominku śpiewa się kolędy, tu sąsiedzi przyprowadzają dzieci, tu ludzie spotykają się na majówkę pod kapliczką. To wszystko dzięki staraniom jednej osoby, której czar i determinacja angażuje do wspierania innych. W podkrakowskim Zakrzowie to miejsce ogromnie ważne, ale przecież ludzie przyjeżdżają tu z całego regionu...

Dziś, 10 grudnia około godziny 3.00 w nocy wybuchł pożar, który strawił więźbę pierwszego powstałego w 1890 roku domu – domu Apolonii – prababci Elżbiety. Ela była wtedy sama, zanim przyjechała straż pożarna udało jej się wynieść z płonącego budynku łatwopalne materiały. Nie czuła nawet, że poparzyła sobie ręce. Strażacy ugasili pożar, ale spłonęła cała więźba. Teraz na zgliszcza pada deszcz, wkrótce pewnie przyjdzie mróz… do wiosny daleko, ale materiał na odbudowę trzeba już zabezpieczyć. 

Wszystkich przyjaciół, znajomych, osoby którym losy drewnianej zabudowy są bliskie, ludzi, którzy od lat angażują się w ochronę naszego dziedzictwa prosimy o wsparcie. Pomóżmy ratować ten maleńki, a tak ważny i piękny skansen.

Odbudujmy Zagrodę Apolonii!

11. 12. 2023 rok,

Konserwator Dzieł Sztuki - Elżbieta Graboś - założycielka oraz właścicielka Zagrody Apolonia :

,,TO NIE BĘDZIE EPITAFIUM!

Bezmiar dobra napływa nieustannie. Wybaczcie, nie mam sił odpisywać, ale czytam, dodaje mi to dużo sił. Wasze zaangażowanie pokazuje jak wielu pięknych ludzi jest wokół. Tak jak pisałam niedawno: "jeden człowiek może tylko troszkę, ale z takim wsparciem....". Ta pomoc jest ogromnie ważna i potrzebna. Próbuję, to ogarnąć organizacyjnie. Przyznam, że na tą chwilę, trudne są do przebrnięcia sprawy formalne. Postanowiłam jednak zdawać Wam relację co się dzieje. Na dziś skrótowo.

Zdjęcia z pożaru udostępniła Straż Pożarna, ja nie miałam siły fotografować. Film z monitoringu jest zbyt drastyczny. Zacznijmy zatem od momentu, gdy możemy się już podnosić:

dzień 1. dzięki ogromnym umiejętnościom i rozwadze Strażaków mamy co ratować. Gdy wstało słońce rozpoczęliśmy dokumentowanie zachowanych elementów, zabezpieczenie wyposażenia (dziękuję przybyłym: Alinie z ekipą, Magdzie i Grzegorzowi, Pawłowi i Iwanowi, później nastąpiły zeznania dla policji.

Dzień 2. segregujemy i porządkujemy szczątki na zewnątrz budynku, czekamy na eksperta policji, zgłaszamy do poszczególnych instytucji, określamy zakres niezbędnych działań...... nadal nie możemy uprzątać wnętrz, bo jeszcze musi dojechać ekspert od ubezpieczyciela. "

12.12.2023 rok

14.12.2023 rok

To nie będzie epitafium. Dzień 4

Pranie tkanin, suszenie poduch i liczne spotkania: konstruktor, architekci i cały rząd specjalistów. Wizyty w urzędach. Załatwiamy formalności............... och i taka perełka na popołudnie: nie mam jeszcze na to pieniędzy, ale popatrzcie jakich Apolonia ma przyjaciół!!!!!!!! Górale przyjechali!!!!!!!!!!

15.12.2023

16.12.2023

19.12.2023 rok