Być rodzicem to nie lada zadanie! Spotykasz na swojej drodze różne przeciwności, ale największym wyzwaniem jest ten palący ból klatki piersiowej, który budzi ciebie każdej nocy, te natrętne myśli  „a co, jeśli….”, ten huk w twojej głowie i wir zdarzeń, w który wpadasz od dnia, kiedy po raz pierwszy trzymasz w ręku swojego synka z Zespołem Downa.

Uczysz się być rodzicem na nowo, pielęgniarzem, fizjoterapeutą, nabywasz tajemną medyczną wiedzę i żonglujesz pomiędzy starszym, zdrowym synem a młodszym, bo przecież ich potrzeby się nie pokrywają…

W całym tym zamieszaniu Natan nauczył nas odkrywać świat z innej perspektywy, to co oczywiste nagle zaczęło być magią, pokazał nam, że proste rzeczy są najlepsze, że nie można zbyt długo stać w miejscu, bo za rogiem czeka następna przygoda i trzeba szybko, szybko, żeby sprostać wyzwaniu!

I nagle przyszedł dzień, którego się nie spodziewaliśmy - okazało się, że to nie tyle Natan nas potrzebuje, co my jego… Kolejna diagnoza ścięła nas z nóg: OSTRA BIAŁACZKA SZPIKOWA. Świat nam się zawalił. Ciężko było nam uwierzyć, że nasz Natan, który jeszcze parę dni wcześniej biegał, chodził do żłobka, bawił się z dziećmi i bratem, jest tak ciężko chory. Nastała wielka walka o życie…

Chemioterapia i ciężkie powikłania. Podzieliliśmy się na pół. Jedno z nas z jednym dzieckiem, drugie z drugim. Dziesiątki kilometrów pomiędzy nami. Tygodnie rozłąki. Nieprzespane noce. Ból Natana. Walka z codziennością i ze zmęczeniem przy szpitalnym łóżku. Uśmiech, żeby nie martwić nikogo wokół, żeby przetrwać…

Optymizm, który ma zarażać i zaklinanie rzeczywistości. Nasz superbohater uczy się chodzić na nowo i walczy o życie swoje i nasze. Nasze życie nie jest już takie jak wcześniej. Natan ma obniżoną odporność, nie może chodzić do żłobka, spotykać się ze swoimi rówieśnikami. Każda infekcja może być zagrożeniem dla jego życia. Potrzebujemy Waszej pomocy, bardziej, niż kiedykolwiek m.in. na lekarstwa, dojazdy, rehabilitacja, środki higieniczne, konsultacje ze specjalistami.