Kochani,

Z bólem serca i jednak niekomfortową dla mnie sytuacją zwracam się o pomoc. Od ponad 2 lat jestem leczona na różne przypadłości chorobowe blisko nieokreślone zahaczające o choroby nowotworowe. Oczywiście jak możecie się domyśleć większość wizyt lekarskich, konsultacji, leczenia wymagało mojego dużego zaangażowania finansowego. Wszystko mocno się skomplikowało z początkiem tego roku kiedy mój organizm poddał się i odmówił leczenia. Najpierw stopniowo traciłam apetyt, później piłam jedynie wodę aż zaczęłam mocno gorączkować, dostawać drgawek (rzucawek) a ulgę przynosiła mi chwila po wymiotach. Za sprawą moich kochanych rodziców i narzeczonego od razu trafiłam do lekarza (co w okresie pandemii było cudem) i moja lekarz prowadząca wykazała się wielkim sercem żeby ratować mi życie. Na tydzień czasu straciłam kontakt z rzeczywistością i wiem jedynie, że przez 3 kolejne doby mój narzeczony, rodzice i wspomniana Pani Doktor walczyli bym powróciła do świadomości i mogła swobodnie oddychać. Konieczne było podanie tlenu i pilnowanie mnie 24h na dobę bym nie zaksztusiła się własnymi wymiotami. Ponad miesiąc czasu minęło zanim zaczęłam jeść. Diagnoza: choroba refluksowa żołądkowo-przełykowa, do dziś nie wiadomo z jakiego powodu i co spowodowało stan nieświadomości, jak i brak możliwości przyjmowania pokarmów stałych, płynnych i wody. I potem miesiąc po miesiącu kolejne choroby, zastrzyki, sterydy i kolejne badania i znów brak odpowiedzi. Finalnie na koniec kwietnia trafiłam do szpitala na oddział chirurgii klatki piersiowej (po poprzedniej odmowie przyjęcia przez 2 inne łódzkie szpitale) ze zmianami guzowatymi w okolicach barku, szyi i klatki piersiowej. Zmiana guzowata pod szyją z dnia na dzień przybierała na wielkości powodując problemy z oddychaniem. Po tygodniach antybiotykoterapii poddano mnie biopsji i rozcinając skórę skalpelem oczyszczono ranę z nagromadzonej ropy. Po kilku tygodniach, wypisana ze szpitala, miałam nadzieję, że wszystko wróci do normy a ja wrócę do życia sprzed tych wszystkich chorób, przerażającego i paraliżującego mnie bólu, bezsenności. Niestety okolice barku nadal wykazują ropowicę tkanek miękkich a sama kość obojczyka jest "podgryzana". Ból nie ustępuje i znacznie ogranicza ruch prawej ręki. Grozi mi rozpad mostka, a obecność ropowicy tkanek miękkich naraża mnie na złapanie kolejnych infekcji. Ręka nie jest rehabilitowana (w obawie o uszkodzenie mostku) i na ten moment ma mocno ograniczony zakres ruchowy. Mam umówione kolejne konsultacje (w różnych miejscach, oczywiście prywatnie) wróciłam do lekarzy ortopedów, trwają kolejne badania. Czekam na potwierdzenie operacji (prywatnej) i mam nadzieję rehabilitacji (również prywatnie) bo u nas na wizytę do ortopedy szpitalnego (w szpitalu, w którym byłam leczona) z funduszu to czas oczekiwania ok. 6 miesięcy, termin operacji - kilka lat, a ja nie mogę czekać. 

Starałam się opisać sytuację jak najbardziej szczegółowo. Odkryłam siebie, obdarłam się ze skóry i stoję przed Wami z rumieńcem, zawstydzona. Nie jest to dla mnie łatwe aby prosić o pomoc, więcej czuję się bardzo niekomfortowo. Nie chcę aby Wasze budżety domowe ucierpiały, bo nie o to chodzi. Czasy są trudne dla wszystkich więc będę wdzięczna za każdą "cegiełkę". 

Dziękuję z całego serduszka ♥️♥️♥️