Kilka lat temu dostałam pieniądze na pracownię ceramiczną. To było spełnienie marzeń, które od studiów (na których pierwszy raz zetknęłam się z ceramiką) ciągle powracały. Za pieniądze kupiłam używany piec, mieszarkę do gliny, 200 kg gliny, szkliwa, narzędzia, formy.

Szaleństwo, setki godzin w małej prowizorycznej pracowni. Eksperymenty, czytanie, poszukiwanie. 

I tak założyłam i prowadziłam pracownię ceramiki w małym ośrodku kultury, potem pandemia położyła sprawę.

W końcu przeprowadzka do domu gdzie na parterze, byłą pizzerię zamieniłam w mały sklepik i miejsce na warsztaty. 

Zaplecze pizzerii to moje królestwo, gdzie piec pracował pełną parą a ja do nocy mogłam sobie lepić, rano schodzić w piżamie i otwierać go za każdym razem z zapartym tchem.

Tydzień temu piec padł, staruszek.

Fenomenalny znawca piecy, znajomy, razem z mężem postawili go na nogi.

Piec pracuje nadal, lecz to już jego schyłek.

Jest zadyszany, okopcony bo dużo pali i trochę kości już go łupią.

Muszę dokupić mu pomocnika, a właściwie nowego towarzysza, który pozwoli przejść mu na emeryturę i dorabiać sobie jedynie na boku.

Żeby rozwijać pracownię i nadal uczyć dzieci i dorosłych potrzebuję nowego większego pieca.

Prowadzę działalność nie zarejestrowaną , więc moje dochody są ograniczone, dlatego postanowiłam prosić Was o pomoc

Potrzebuje Waszego wsparcia by nazbierać ile się da na nowy piec. Resztę kwoty pożyczę. 

Każdemu darczyńcy, jeśli nie będzie anonimowy podaruję w podzięce serduszko ceramiczne.

Za każdą pomoc dziękuję.