24 czerwca to dzień którego nigdy nie zapomnę, dzień w którym czas się zatrzymał. 

Tata był ofiarą wypadku. Samochód jadący z naprzeciwka zjechał na jego pas i czołowo uderzył w motocykl.

Służby ratownicze i lekarze zrobili wszystko, by uratować życie Taty. Był transportowany helikopterem do szpitala, gdzie przeszedł operację odbarczenia rdzenia kręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa. Jednak trwające kilka godzin po wypadku niedotlenienie spowodowało uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego. Tata oddycha dzięki respiratorowi. Ma dwie poważne rany, na udzie i łokciu. Jesteśmy przy nim – rodzina i przyjaciele, i każdego dnia widzimy, że walczy.

Mój Tata to człowiek wyjątkowy – pełen siły, pasji i energii. Zawsze żył na sto procent. Zarażał innych uśmiechem, pozytywnym nastawieniem i niezwykłym poczuciem humoru. To on nauczył mnie wytrwałości i zaszczepił we mnie miłość do sportu.

Jest prawdziwym wojownikiem – nie tylko z charakteru, ale i z życiowego doświadczenia. Przez wiele lat służył na misjach wojskowych w Afganistanie, Iraku i Syrii, niosąc pomoc tam, gdzie była najbardziej potrzebna, często ryzykując własne życie.

Dla wielu był wsparciem i ostoją – zawsze gotowy nieść pomoc, zawsze pierwszy, by wyciągnąć rękę.

Dla nas jest bohaterem – nie tylko w mundurze, ale przede wszystkim w sercach naszej rodziny: najlepszym Tatą, bratem, przyjacielem i wzorem do naśladowania.

Dziś to on potrzebuje pomocy.

Każdy dzień to walka – o życie, o oddech, o przyszłość.

Przed nami długa i bardzo kosztowna droga. Tata będzie potrzebował specjalistycznej opieki w klinice z całodobowym nadzorem medycznym i intensywną rehabilitacją. Koszt miesięcznego pobytu w takim ośrodku to 20–25 tysięcy złotych.

W imieniu całej rodziny dziękuję z całego serca za każde okazane wsparcie – zarówno finansowe, jak i poprzez udostępnienie tej zbiórki.

Każdy gest ma znaczenie.

Z wyrazami wdzięczności,

Julia Siedlecka