Rodzice w drodze nad morze 24-VIII-2023 ulegli tragicznemu wypadkowi samochodowemu - jadąc drogą poza miastem około 80km/h, podczas gdy Mama spała na siedzeniu pasażera, Tata zasłabnął za kierownicą i auto zjechało z drogi i uderzyło w tych warunkach przy prędkości prawie 80km/h czołowo centralnie wprost w drzewo. 

Nie zamieszczam tu zdjęć Rodziców po wypadku, a jedynie samochodu - jeśli zna się podstawy fizyki, można sobie wyobrazić, jakie wektory sił działają w takiej sytuacji na ludzkie ciało ...

Auto jest do kasacji, a mimo że mineły już dwa miesiące, Rodzice nadal przebywają w szpitalu (w Słupsku), Tata został już wypisany ze szpitala, ale nadal jest w Słupsku i codziennie przybywa do szpitala na badania i zabiegi, a Mama właśnie miała kolejną serię operacji, po których w śpiączce farmakologicznej przebywa ponownie na OIOMie (oddziałe intensywnej opieki medycznej) podłączona do aparatury oddechowej i karmiona dojelitowo.

Nie uruchamiałem tej zbiórki od razu, ale teraz - gdy hospitalizacja trwa już 2 miesiące i są w stanie jak wyżej - myślę, że mówi to samo za siebie co do stanu i powagi sytuacji.

Jest to i jeszcze będzie długa i złożona hospitalizacja, a następnie rehabilitacja - zapewne również długa i złożona i bardzo kosztowna, gdyż nie ma co liczyć na rehabilitację w ramach publicznej służby zdrowia, ponieważ określone zabiegi trzeba nie tylko wykonać w ogóle, ale wykonać je w określonym terminie i konfiguracji, a NFZ, o ile w ogóle przydzieli wszystkie potrzebne zabiegi rehabilitacyjne, to niestety bardzo często nie na czas, kiedy należy te zabiegi przeprowadzać, lecz w odległych terminach, grubo po czasie, kiedy należało je wykonać, a do tego jeszcze często nie są dostępne w tym samym czasie różne zabiegi, które trzeba równolegle przeprowadzać - a taka rehabilitacja w ogóle nie spełnia swojej funkcji, to jest fikcja, a nie rehabilitacja - i dlatego niestety, ale nie można liczyć na publiczną służbę zdrowia w tej kwestii i jej zbyt odległe i rozbieżne terminy i żeby rehabilitacja miała sens, by była przeprowadzana na czas i w zadanej konfiguracji zabiegów równolegle realizowanych, trzeba ją przeprowadzać prywatnie, a to kosztuje i to sporo, zwłaszcza przy takiej złożoności hospitalizacyjno-rehabilitacyjnej. 

Dzieci, oczywiście, pomagają, na ile mogą, natomiast realia kosztów związanych z procesami hospitalizacji czy rehabilitacji są, jakie są (zwłaszcza w tak poważnej i złożonej sytuacji) i do najmniejszych nie należą, więc każde wsparcie będzie pomocne i dlatego zdecydowałem się uruchomić taką zbiórkę.

Rodzice to ludzie, którzy całe życie pomagali bezinteresownie innym i nadal to robią (obecnie już emerytowani pracownicy akademiccy Politechniki Wrocławskiej), a którzy sami nigdy o pomoc nie prosili innych (i to też jest moja, nie ich, inicjatywa, jako że świadomy jestem, z jakimi kosztami za chwilę możemy się zderzyć w procesie leczenia i rehabilitacji) i myślę, że to jest ten czas i ta sytuacja, by teraz inni im pomagali. A w czasach, gdy urządzane są zbiórki na niemal wszelakie cele, uważam, że to jest jedna z tych akurat jak najbardziej uzasadnionych i słusznych, zasługujących na wsparcie, o udzielenie którego tu uprzejmie apeluję i za które z góry dziękuję.