21 lipca wraz z Jagodą trafiłyśmy w przedziwne miejsce, oddalone 12 km od miejsca naszego zamieszkania. Ujrzałyśmy tam tragiczne konsekwencje lekceważenia przez gminę obowiązków, jakie nakłada na nią ustawa dotycząca zapobieganiu bezdomności zwierząt i zapewnienia takowym opieki, a także braku empatii i wrażliwości. Nie będziemy rozwodzić się na ten temat, ponieważ na ten moment leży to poza naszymi kompetencjami i zajęli się tym inni działacze na rzecz praw zwierząt.

Fakt jest taki, że wychudzone i ranne psy egzystują tam, przepędzane z miejsca na miejsce. Jak relacjonują mieszkanki wsi - niejeden pies został tam zastrzelony przez myśliwych, a sama wieś jest miejscem, gdzie regularnie wyrzuca się zwierzęta z samochodów.

Udało nam się zabezpieczyć największego psa - na imię ma teraz Johny i ma już zapewnioną opiekę tymczasową, poszukujemy dla niego stałego domu, a przed tym środków na jego leczenie i wyżywienie. Reaguje na komendy, kocha bliskość, podobnie jak Sami (beżowa sunia). Nie mamy jej jednak gdzie zabezpieczyć. Poszukujemy jej nowego domu, by ją stamtąd zabrać.

Pozostałe psy - te na zdjęciach oraz jeszcze jeden, którego fotografii nie posiadamy, nie ufają człowiekowi i wcale nas to nie dziwi. Są wychudzone, poranione i przerażone.

Naszym nowym codziennym rytuałem stało się ich dokarmianie i praca nad tym, by ponownie zechciały zbliżyć się do człowieka. Na gminę nie ma co liczyć. Nie zostawimy ich samych sobie.

Jeśli chcesz zrobić coś dobrego i masz się czym dzielić, to masz ku temu okazję. Potrzebujemy przede wszystkim karmy wysokomięsnej. Możesz nakarmić te skrzywdzone istoty za pośrednictwem tej zbiórki lub przynosząc karmę do Sikora Gym w Końskich.

Już teraz dziękujemy. I tym, którzy pomagają i tym, którzy nie mogą, lecz bardzo by chcieli.

Dziękujemy z całego serca!