Grzegorz Piwowarski

kolarz, olimpijczyk z Barcelony (1992), któremu ciężka choroba przerwała karierę zawodniczą.

Urodzony 4 grudnia 1971 w Golubiu Dobrzyniu, syn Jana i Danieli, absolwent Technikum Rolniczego, kolarz (174 cm, 74 kg) Agromelu Toruń (1990-1991), Legii Warszawa (1992), EB Victorii Rybnik (1995) i Mroza (1996). Utalentowany i wszechstronny szosowiec, któremu karierę zawodniczą przerwała ciężka choroba. Po skomplikowanej operacji oka (siatkówka) już nigdy nie wrócił do dawnej formy i wycofał się z czynnego życia sportowego (2001).

2-krotny mistrz Polski: wyścig górski (1992) i szosa druż. (1991). Uczestnik Tour de Pologne (1992-4), Wyścigu Pokoju (1996-61) i MŚ 1991 w Stuttgarcie (4. miejsce szosa druż.). Życiowy sukces odniósł wraz z kolegami na IO w Barcelonie (1992).

*1992 Barcelona: kolarstwo, szosa druż. (100 km) – 6. miejsce na 31 start zesp. z czasem 2:06.34,0 (zw. Niemcy – 2:01.39,0). Partnerami w drużynie byli: D. Baranowski, M. Leśniewski i A. Sypytkowski

Mieszka po za miastem

Choruje od roku 1997 na stwardnienie rozsiane . Przez 20 lat uczestniczył w programie lekowym do 2017 . Choroba była wyhamowywana i nie postępowała tak szybko. W 2017 został zdiagnozowany u Grzegorza nowotwór złośliwy czerniak . Cięzka próba walka jak w sporcie - wygrana -remisja choroby NOWOTWOROWEJ . Choroba nowotworowa wykluczyła jednak Grzegorza z programu lekowego na stwardnienie rozsiane. Od 2017 roku szybki postęp choroby - niedowład kończyn dolnych - ciężko porusza się o kulach , na ten moment porusza się najczęściej przy pomocy " chodzika"

Grzegorz to osoba pracowita nawet w chorobie pracował i nie użalał się nad sobą , ma na wychowaniu jeszcze córkę małoletnią. W tej chwili choroba uniemożliwia mu pracę , otrzymuje bardzo niska rentę . Mieszka na wsi z córką i zoną - nie ma środków na rehabilitację i potrzebny samochód inwalidzki .