Spiski życiowe Wacława Sobaszka to subtelna, wielowątkowa, intymna opowieść o Teatrze Węgajty i o jego twórcy. Spisana w formie bieżących notatek.

(...) Najkrócej o Węgajtach? Mądrze się ogląda ich spektakle, świetnie się czyta  Spiski. Podziwia szlak życia. (Krzysztof Gedroyć )

"Spiski życiowe. Dziennik węgajcki 1982-2020" to zbiór tekstów pisanych przez reżysera i współzałożyciela Teatru Węgajty - Wacława Sobaszka. Dziennik stanowi cenny zapis rozważań autora na temat codziennego życia na warmińskiej wsi Węgajty oraz podejmowanych działań teatralnych – począwszy od interdyscyplinarnej Placówki Twórczo-Badawczej „Pracownia” w Olsztynie, poprzez utworzenie Teatru Wiejskiego Węgajty, jego przeobrażenia i dokonania. Dziennik składa się z trzech części (Spiski życiowe, Nawóz, Interregnum) oraz trzech aneksów (Budowanie miejsca, Quico Bello, Rzecz o Krzysztofie Łepkowskim). Dodatkowo został wzbogacony wstępem Teatr Węgajty w dzienniku Wacława Sobaszka (Joanny Kocemby-Żebrowskiej), posłowiem Spiski i zapiski Wacława Sobaszka (prof. Wojciecha Dudzika), komentarzami redakcyjnymi poszerzającymi wiedzę czytelników na temat lektur, inspiracji i aktywności teatralno-społecznych Wacława Sobaszka, a także indeksem nazwisk, indeksem rzeczowym oraz bibliografią (redakcja naukowa dr Justyny Biernat i Joanny Kocemby-Żebrowskiej). Wysoka jakość literacka Dziennika, a także jego istotność w myśleniu o polskim teatrze kontrkultury z pewnością będzie atrakcyjna dla szerokiego grona odbiorców. Publikacja zawiera bogatą szatę ilustracyjną: grafiki Anny Drońskiej oraz fotografie z komentarzami artysty, dzięki czemu opowieści Sobaszka zyskują cenny wymiar wizualny. Nad warstwą graficzną książki czuwała łódzka artystka Agnieszka Kowalska-Owczarek. 

O autorze:

Wacław Sobaszek zaczynał działalność artystyczną w olsztyńskiej Interdyscyplinarnej Placówce Twórczo-Badawczej „Pracownia”. Od 1982 roku w Węgajtach. W bliskiej współpracy z żoną Erdmute Sobaszek przygotowuje spektakle z kolejno powstającymi tu zespołami: Teatru Wiejskiego Węgajty (1986), Projektu Terenowego (1996), Innej Szkoły Teatralnej (2010). Organizuje wyprawy kolędnicze, zapustne i alelujkowe. Jest gospodarzem międzynarodowego festiwalu Wioska Teatralna. Pod szyldem Teatru Potrzebnego tworzy spektakle z udziałem mieszkańców Domu Pomocy Społecznej w Jonkowie. Realizuje projekty teatralne w Albanii, Białorusi i Tajwanie oraz długofalowy program teatralno-ekologicznej aktywności do roku 2030: Źródła i przyszłość. Pisze o teatrze, jest autorem wierszy (tomik "Pomiędzy" z roku 2017) oraz tekstów własnych songów teatralnych.

“Książkę tę bezwzględnie należy opublikować – jest ważna nie tylko z uwagi na to, że napisana została przez człowieka o niezwykłej osobowości, inwencji i wrażliwości. […] Jej znaczenie jest szczególne także dlatego, że w neoliberalnym świecie kalkulacji zysków i strat, świecie ukierunkowanym na dobrobyt, zdominowanym przez podejście komercyjne i charakteryzującym się nadmiarem bodźców, książka ta przypomina o innym wymiarze człowieczeństwa, o dobrostanie (własnym i innych), czyli o swoistej ekologii istnienia”.

(prof. UAM dr hab. Grzegorz Ziółkowski (Wydział Filologii Polskiej i Klasycznej, Uniwersytet im Adama Mickiewicza)

Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, uzyskanych z dopłat ustanowionych w grach objętych monopolem państwa, zgodnie z art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych