13 sekund: tyle trwa film z przerwania wału tamy, który zmienił moje życie i mam nadzieję uratował czyjeś.

Nazywam się Remigiusz Sławik i jestem powodzianinem. Mieszkam w Stroniu Śląskim. Od ponad dwudziestu lat budowałem swój świat wokół sportów zimowych. Jeszcze tydzień temu, zrobiłem remanent i byłem przygotowany na następny sezon. Przerwanie wału zapory w Stroniu Śląskim, 15 września o godzinie 11:47, zmieniło wszystko. Godzinę później, patrząc na mój stojący w wodzie dom, poczułem wdzięczność, że w ogóle stoi. Po chwili, sąsiad dał mi klucze od mieszkania. Kolejne trzy dni zajmowałem się tylko pomocą innym i zajmuję się nią do dziś, ale już w mniejszym wymiarze. Po pierwszym wejściu do domu, rozpłakałem się po raz pierwszy... Z zewnątrz to dużo lepiej wyglądało. Przez następne dni, łzy miałem tylko i wyłącznie z ludzkiej dobroci, jaka nas wszystkich zal... nie, tego nie napiszę. Teraz, po prawie dwóch tygodniach wiem już dużo więcej. Muszę poprosić Was o pomoc. Mieszkanie mojej matki oraz moje są tylko murami przemoczonej cegły. Okna porozbijane, drzwi wyłamane, posadzki dosłownie eksplodowały. Dom miałem ubezpieczony, dlatego ze ścianami, zawalonymi stropami, łazienkami, posadzkami, i tym wszystkim, co utraciłem w wyposażeniu, lepiej lub gorzej dam sobie radę. Wiem, że nie sam, bo wiele pomocy już otrzymuję, za co z całego serca Dziękuję!

Sprzęt narciarski, który zwyczajnie wypłynął przez witrynę i z magazynu w piwnicy też od moich kooperantów dostanę. Są jednak straty, których niestety nie mam możliwości naprawić. Jest to wyposażenie serwisu narciarskiego: trzy maszyny, trzy zalewarki do ślizgów, regały magazynowe, stojaki oraz „drobne” akcesoria o dużej wartości. Nowe maszyny kosztują dziesiątki tysięcy euro, mi wystarczą używane... Ponadto, miałem zmagazynowane drewno do budowy nowego obiektu wypożyczalni, który miał stanąć obok.

Chciałbym Was prosić o „wędkę, a nie o rybę”. Te, z Waszą pomocą - mam ogromną nadzieję - złowię w przyszłości sam.