Kochani, ogromna tragedia jaka dotknęła naszego kolegę Mariusza Wacha nie pozwala nam przejść obok niej bez odzewu.

Nie ma słów, które mogłyby wyrazić to co teraz czuje. 

W piątek ogromny pożar strawił jego dom i cały dobytek. Strawił jego marzenia, plany i nadzieje. Zostawił smutek, bezsilność i złość.

Nie pozwólmy, by na tych zgliszczach spłonęła też ludzka solidarność.

Gdy umiera nadzieja, pojawiają się przyjaciele, znajomi, rodzina ale również zwykli na co dzień obcy nam ludzie. Tragedia ta już wyzwoliła dobre serce wśród mieszkańców najbliższej okolicy. 

Potrzeby są jednak niewspółmierne do dotychczasowych deklaracji.

Bardzo Was proszę; Nie zostawiajmy Mariusza samego w obliczu tej traumatycznej rzeczywistości. 

To mogło dotknąć każdego z nas. Zmierzmy się wspólnie z tą tragedią i rozpalmy w nas tym razem ogień wspólnoty. Wspólnoty ludzi, którzy nigdy nie pozostają bierni w obliczu tak strasznej tragedii.