Jestem 70 letnią emerytką ,która potrzebuje tylko mieszkania by czuć się w nim bezpiecznie. Całe moje dotychczasowe życie nie było kolorowe. Wychowałam się w Domu Dziecka, potem wyszłam za mąż, myślałam, że zaznam miłości. Okazało się inaczej ,mąż nadużywał alkoholu ,często był bez pracy .Starałam się wiązać jakoś koniec z końcem, zadłużałam się w różnych firmach .W 2017 roku mąż zmarł ,okazało się ,że zadłużenia są tak duże ,więc postanowiłam (za namową córki )ogłosić upadłość. W tej chwili syndyk chce wystawić połowę mojego udziału na sprzedaż, to będzie wiązać się z utratą mieszkania. Córka mieszka na malutkiej kawalerce z partnerem ,więc nawet nie ma możliwości ,żebym tam zamieszkała. W Urzędzie Miejskim też odrzucają wniosek o mieszkanie ,bo prawnie jestem jeszcze jako posiadacz tego mieszkania. Nie mam już siły ,czasem myślę o najgorszym. Moja córka nie ma możliwości nawet wziąć takiego kredytu, bo bardzo chciałaby mi pomóc. Zresztą cały czas szuka rozwiązania. Szczerze piszę o mojej sytuacji bo tylko prawda jest ważna, sama też jestem taką osobą uczciwą i prawdomówną. Kocham ludzi ,może znajdą się dla mnie życzliwi.