Cześć ! ! !

Mam na imię Basia i ostatnio moję życie się mocno skomplikowało. Mimo, że jestem dosyć pozytywną osobą, wydarzenia z przed kilku miesięcy dały mi ostro w kość - dosłownie. Spytacie - dlaczego? A jak to? Niestety ta historia nie ma happy endu.

W październiku byliśmy na wczasach z niepełnosprawnym synem i kiedy beztrosko kąpaliśmy się w morzu nastąpiłam na kamień lub szkło. Tak się zaczeła walka o zdrowie i życię.. Przeszłam niezliczoną ilość czyszczeń rany a z tygodnia na tydzień było coraz gorzej. Następnie były kolejno amputacje: dużego palca, wszystkich palców , pół stopy i ostateczna decyzja to amputacja przed kolano ponieważ zakażenie się bardzo szybko rozwijało w... kości. Nikt nie wie dlaczego tak się stało, lecz napewno moja cukrzyca w gojeniu ran nie pomogła. Na tą chwilę jesteśmy na dobrej drodze i wszystko wskazuję, że to już koniec moich fizycznych cierpień . Tak, tylko fizycznych, ponieważ nie potrafię się uporać z faktem utraty nogi...z faktem, że najprostsze czynności są dla mnie nie lada wyczynem i najgorsze co może być dla każdej matki - nie potrafię się pogodzić z tym, że nie mogę zająć się synem w 100%. To jest dla mnie najwięszy cios w serce. Syn urodził się z porażeniem mózgowym i padaczką lekooporną. Pomimo tego jest niesamowicie dzielny i wiecznie uśmiechnięty. Wymaga jednak stałej opieki. Począwszy od karmienia skończywszy na masażach i rehabilitacji. Aktualnie mój mąż musiał zrezygnować z pracy na rzecz opieki nad nami. Nie jest łatwo lecz nawet po takim upadku wiem i wierzę w to, że możemy wrócić do normalności. Do naszej rutyny.

Żeby tak się stało prosimy Was kochani o wsparcie które umożliwi nam zakup protezy dla mnie oraz pozwoli opłacić rehabilitację dla syna. Wiem, że są dobrzy ludzie którzy wesprą nas w tym ogromnym przedsięwzięciu i podarują nam promyk nadziei w tym trudnym dla nas czasie.