Mam 37 lat.

Nie mam mieszkania, luksusów, wyjazdów.

Mam za to: ogromne długi, komorników na karku i głowę pełną lęku o jutro.

Dzieci mieszkają z byłą żoną. Ja – kątem u rodziców.

I mimo że to nie ja jestem na co dzień z dziećmi, to wciąż za nie odpowiadam. I robię, co mogę, by pomóc im, ich mamie i nie zniknąć z ich życia.

Codziennie pracuję.

Nie imprezuję, nie wydaję na głupoty – tylko spłacam. Ale już nie daję rady.

📉 Mam:

około 475 000 zł kredytów (w tym hipoteczne i konsumenckie),

80 000 zł u komornika,

zaległości, które mnożą się szybciej niż zarobki.

Nie chcę uciekać.

Nie chcę się załamać.

Ale jestem zmęczony – fizycznie i psychicznie. Nie mam już siły walczyć sam.

Na co zbieram?

Spłatę części długu komorniczego,

Koszty prawne (by ratować zdolność do pracy i dalszego życia),

Część długów to wynik dawnych złych decyzji, zaufania niewłaściwym ludziom i braku wiedzy. Dziś wszystko robię inaczej – ale przeszłość nie znika tak łatwo.”

Oddech – dosłownie i w przenośni.

Nie chcę dużo. Chcę tylko znów mieć siłę żyć, a nie tylko przeżyć dzień.

Jeśli możesz – pomóż mi się nie poddać.

Jeśli nie możesz – udostępnij tę zbiórkę. Dla mnie to więcej, niż myślisz.

Z całego serca – dziękuję.