Nasze życie wywróciło się do góry nogami w grudniu 2021 roku. W ciągu kilku godzin Bianka ze zdrowej, radosnej dziewczynki stała się dzieckiem niepełnosprawnym niezdolnym do samodzielnego funkcjonowania. 1 grudnia trafiła na OIOM ponieważ nie była w stanie sama oddychać. W śpiączce farmakologicznej spędziła 3 dni i podczas próby wybudzenia okazało się, że nie jest w stanie funkcjonować bez respiratora. Nie ruszała nogami i rękami, nie była w stanie nawet domknąć powiek. Były to najgorsze dwa tygodnie w naszym życiu.

Po 14 dniach została przewieziona do ICZMP w Łodzi i tam na szczęście zdiagnozowana. Wstępnie zespół Gulliana Barre a w późniejszym czasie jego ostrzejsza forma czyli zespół Millera Fishera - ostra polineuropatia demielinizacyjna. Najprościej mówiąc jest to zapalenie nerwów całego ciała. W Bianki przypadku była to ostra forma ponieważ zapaleniem zajęte były już podstawy czaszki. Spędziła 6 długich tygodni pod respiratorem walcząc o możliwość samodzielnego oddychania. Gdy zaczęła oddychać sama trafiła na ponad 2 miesiące na oddział neurologiczny by kontynuować leczenie. Niestety gdy porażenie nerwów zaczęło ustępować u Bianki pojawiła się bardzo duża przeczulica na nogach. Każdy delikatny dotyk sprawia jej ogromny ból. Na chwile obecną nie jest w stanie funkcjonować sama. Potrzebuje stałej opieki, porusza się na wózku.

Jednak Bianka ma szansę wrócić do pełnej sprawności. Potrzebuje do tego długotrwałej i intensywnej rehabilitacji której koszty niestety przerastają nasze możliwości. My z całych sił walczymy by Bianka znów mogła biegać z koleżankami, jeździć na rowerze czy grać w piłkę bo tak powinno wyglądać życie 11 latki. Chcemy by znów była radosną cieszącą się z życia dziewczynką.

Sami nie jesteśmy w stanie opłacić rehabilitacji i potrzebnego dla niej sprzętu. Dlatego zwracamy się z ogromną prośbą o wsparcie i pomoc w przywróceniu Bianki do sprawności. Dziękujemy wszystkim za dotychczasową pomoc, modlitwę i słowa otuchy.