Bela to kochany i przytulaśny 7-letni kocurek. Zawsze śpi wtulony w swoją opiekunkę. Uwielbia być noszony na rękach, jak małe dziecko.

Przeżył już nie jedno. Kiedy był malutki prawie stracił mamę. Musiała przejść operację i ja przejęłam rolę mamy dla Beli. Pamiętam moment, gdy mając może ze dwa lub trzy tygodnie usnął ssąc mój mały palec u ręki.

Gdy miał 2 lata zniknął i myślałam, że straciłam go na zawsze. Ile razy obeszłam okolicę i wołałam, tego nikt by nie zliczył. Pewnego razu udało mi się go przypadkowo spotkać w polu. Z daleka wyglądał jak gruda czarnej ziemi przysypana śniegiem. Natychmiast poczulam, że to on. Usilnie próbowałam go złapać, lecz uciekł. Radość sprawił mi fakt, że żyje. Pewnego wieczoru coś kazało mi otworzyć wejściowe drzwi. I tam stał on w całej okazałości. Beli nie było 9 miesięcy. Nie mogłam w to uwierzyć. Bela natomiast zachowywał się tak jakby był na krótki spacerku. Zaraz się do mnie przytulił, następnie pojadł sobie trochę i zajął swoje lubione miejsce na ławce w kuchni. Chwilę później, już na spokojnie, został obejrzany i okazało się, że ktoś postrzelił go śrutem w udo. Usunięcie śrutu przebiegło pomyślnie i od tamtej pory Bela wiódł spokojne życie przytulasa.

Wydawałoby się, że tak będzie zawsze, ale Bela ma kolejne problemy. Zachorował, w tej chwili weterynarz nie może określić co mu dokładnie jest. Zagrożone jest jego życie. Nie stać mnie jednak na jego leczenie, dlatego proszę ludzi o dobrych sercach o pomoc. Nie chcę go stracić, a leczenie może okazać się kosztowne.