Są takie chwile, że myślisz, że świat przestał istnieć Ale potem okazuje się, że nie. Przeciwnie. On runął Ci na głowę i czujesz się w tym totalnie sam. Kolory przestają istnieć. Zapachy, widoki, wszystko zostało przysłonięte rozpaczą i ogromnym brakiem poczucia bezpieczeństwa. Dziś jesteśmy świadkami takiego zdarzenia. Dwojgu dzieciom Zuzi lat 18 i Jackowi lat 14 świat runął na głowy. Do tej pory szczęśliwa rodzina nagle przestała istnieć. Dzieci w jednej chwili straciły obojga Rodziców. Zostały same. Bezbronne, ogarnięte strachem, co dalej i rozpaczliwym pytaniem, jak mają dalej żyć? Bez słodkiego dobranoc, ubierz się ciepło i czy zjedliście śniadanie? Bez codziennej miłości i z ogromnym ciężarem tęsknoty. Nie umiemy tego zmienić. Nie umiemy sprawić, aby rodzina znów zaczęła istnieć. Nie umiemy, chociaż bardzo tego byśmy chcieli. Jedyne co możemy, to być blisko, starać się utulić we łzach i trzymać za rękę, wierząc, że ten czas bólu kiedyś złagodnieje. Ale możemy jeszcze jedno, chociaż bez armii dobrych aniołów, jak wy, to się nie uda. Możemy zadbać o ich przyszłość, o codzienne potrzeby, o to, żeby nie martwiły się co mają zjeść, za co zapłacić rachunki, za co kupić szkolne podręczniki. Potrzebujemy waszego wsparcia. Wierzymy w dobre serca. W waszą empatię i zrozumienie, że są takie sytuacje, które wymagają serca i dobrego gestu. Pomóżmy tym dzieciom stanąć na progu nagłej i tak okrutnej dla nich dorosłości. Wierzymy, że tacy ludzie się znajdą. I do każdej złotówki dodadzą modlitwę, współczucie, zrozumienie i wszystko, co mogą im dać, coś, co chociaż odrobinę zasypie tę studnię rozpaczy bez dna.