Zapraszam Was do przedsprzedaży książki fotograficznej

SZEŚĆ WAZONÓW

Książka jest efektem mojego długoterminowego projektu floralnego "Język kwiatów".

61 fotografii, 9 archiwalnych grafik i wybrane teksty poprowadzą Was przez podwójną narrację.

Książki fotograficzne wydaje się w bardzo specyficzny sposób. W małych nakładach, za to cyzelując każdy szczegół - od precyzyjnego sposobu prezentacji zdjęć, przez oprawę, do rodzaju papieru, wyklejki, nitki.

Nie stoją za tym wydawnictwa, sponsorzy, a najczęściej osobą wydającą jest autor/autorka.

Koszt wyprodukowania takiej książki jest znacznie większy niż zwykłego wydawnictwa, stąd potrzeba zgromadzenia środków wcześniej.

Udział w tej zrzutce to ogromne wsparcie całego procesu wydawniczego oraz gwarancja posiadania własnego egzemplarza książki z niewielkiego nakładu.

Z okazji przedsprzedaży książki przygotowałam odbitki kolekcjonerskie.

Wybrałam takie zdjęcia, na których kwiaty pochodzą z mojego ogrodu.

Odbitki będą wydrukowane w jakości muzealnej, będzie to wydruk pigmentowy na papierze barytowym Hahnemuhle w formacie 18x24 cm.

UWAGA!

Książka będzie dostępna w lutym 2025 r., ale zamówione odbitki mogę Wam dostarczyć w grudniu, jeżeli np.: miałaby być prezentem gwiazdkowym.

O CZYM JEST KSIĄŻKA:

Sześć wazonów po mamie, sześć etapów żałoby, sześć rozdziałów książki.

Sześć etapów żałoby to psychologiczny model opisujący proces radzenia sobie ze stratą. Obejmuje on: szok i zaprzeczenie / ból i poczucie winy / gniew / depresję / akceptację / rekonstrukcję i nadzieję. Etapy mogą występować w dowolnej kolejności, w różnym natężeniu i mogą tworzyć nakładające się na siebie pętle.

SZEŚĆ WAZONÓW to książka o żalu, bólu, złości, przytłoczeniu, tęsknocie i uldze. Oraz o miłości.

Było to dla mnie oczywiste, że w tym procesie będą mi towarzyszyć kwiaty. Ich życie kończy się w momencie zerwania. Czas ich podziwiania to czas ich umierania.

Spotkania z kwiatami, z ich pięknem i majestatem, to były nieustanne ćwiczenia z utraty i troski. Pozwoliłam się prowadzić bukietom i to one, przez swój rozkwit i swój koniec, narzucały mi rytm pracy. Pracowałam z kwiatami żywymi i sztucznymi. Przynosiłam je ze śmietników i rwałam w swoim ogrodzie. Uczyłam się o ich biologii i potrzebach. Dbałam o nie, jak mogłam.

Kwiaty, które pozowały mi do zdjęć to: tulipany, irysy, lilaki, piwonie, róże, georginie, lilie, anturia, gerbery, astry, gladiole, hortensje i gipsówki.

MÓWIĄ O KSIĄŻCE:

Agnieszka Rayss - fotografka, autorka książek fotograficznych, mentorka, współzałożycielka kolektywu Sputnik Photos

"Sześć wazonów" to książka na pierwszy rzut oka prosta, ale na drugi - nieprzewidywalna i gęsta w wizualne i emocjonalne treści. Autorka uprzedza, że kwiaty w wazonie to kwiaty umierające i bezlitośnie prowadzi nas przez ten bogaty i intensywny proces. Strata i śmierć to tematy uniwersalne i często podejmowane przez artystów, Joannie udało się ich dotknąć w sposób zaskakujący i świeży.

dr Weronika Kobylińska - historyczka sztuki, badaczka fotografii, adiunktka w PWSFTviT, prezeska Fundacji Archeologii Fotografii.

Historia sztuki przyzwyczaiła nas do motywów floralnych. Czy jeszcze można o nich coś nowego, pod względem wizualnym, powiedzieć? Joanna Szpak-Ostachowska w „Sześciu wazonach” udowadnia, że jednak tak, jak najbardziej, można.

Poza plastyczną ucztą, publikacja ta jest jednocześnie umiejętnym budowaniem opowieści pełnej niepokoju, melancholii, zamyśleń i wzruszeń. Każda z prac niesie bowiem w sobie pęknięcie bądź rysę, które w przemyślany pod względem kompozycyjnym i artystycznym, zaburzają taflę osobistych, rodzinnych wspomnień.

Z prostoty motywu artystka wydobywa poruszającą emocjonalną głębię, która zaskakuje świeżością i niezwykłą wrażliwością. To książka o stracie i tęsknocie, podziękowanie bliskiej osobie i zarazem jej pożegnanie. Fotografka przemawia własnym, szczerym językiem wizualnym, ukazując na nowo to, co wydawało się niemożliwe do przedstawienia. Chciałabym umieć w tak autentyczny i oddany sposób dziękować tym, którzy są dla mnie najważniejsi."

Książkę zaprojektowała Olga Łacna, w edycji wspierała Joanna Kinowska, zaś zdjęcia do druku przygotował Tomasz Kubaczyk. Praca z tak doświadczonymi osobami daje gwarancję, że dostaniecie do ręki książkę dopracowaną w każdym calu. O idealną wersję w języku angielskim zadbała Agata Jasińska. Ja zaś zrobiłam wszystko, żeby zdjęcia opowiadały Wam historię.

STOPKA:

Fotografie: Joanna Szpak-Ostachowska

Wybór materiałów archiwalnych i tekstów: Joanna Szpak-Ostachowska

Projekt graficzny: Olga Łacna

Edycja: Olga Łacna, Joanna Szpak-Ostachowska, Joanna Kinowska

Tłumaczenie: Agata Jasińska

Przygotowanie do druku: Tomasz Kubaczyk

Druk i oprawa: Argraf

Ilość stron: 134

Wydanie pierwsze, Warszawa 2024

O MNIE:

Jestem fotografką, nauczycielką fotografii i ogrodniczką.

Ukończyłam polonistykę i animację kultury na Uniwersytecie Warszawskim. Wykształcenie fotograficzne zdobywałam m.in. podczas Programu Mentorskiego Sputnik Photos (2019/2020)

Jestem autorką książki fotograficznej "Chwasty" nagrodzonej w konkursie Fotograficzna Publikacja Roku 2020 - "za niezwykle malarskie podjęcie wątku wykluczenia, za publikację znakomitej jakości, nie bójmy się tego określenia, piękną."

Jestem laureatką sekcji ShowOFF Miesiąca Fotografii w Krakowie (2020), gdzie pokazywałam cykl "Miasteczko".

Moje prace z cyklu "Na klatce" zostały zakupione do zbiorów fotografii współczesnej Muzeum Warszawy (2022).

Prezentowałam swoje cykle na wielu wystawach: w WindowLicker (2024) Witrynie Artystycznej na Chłodnej 20 (Warszawa, 2023) w Galerii Przy Kozach (Warszawa, 2024 i 2021), w Galerii Miejskiej Ratusz (Zamość, 2021), na wystawie "Rok Niespokojnego Słońca" (Łódź, 2021), podczas akcji "Roślinne historie" (Warszawa, 2021), podczas Rybnik Foto Festiwalu (Rybnik, 2021), na Photo Art Festivalu (Bielsko-Biała, 2019) i w ramach akcji Wystaw się w CSW (Toruń, 2015). Jestem laureatką konkursu IGPOTY (Londyn, 2017) oraz "Miejsca codzienności" Galerii Arsenał i Ostrov (Poznań, 2019).

Prowadzę autorskie zajęcia fotograficzne "W cyklu fotografii" w Służewskim Domu Kultury w Warszawie.

W fotografii interesuje mnie powolność, codzienność i przemijanie.