Witam wszystkich bardzo serdecznie,

W wieku 17 lat po raz pierwszy zachorowałam na chłoniaka (nowotwór węzłów chłonych). Po roku udało mi się wygrać walkę z chorobą, która niestety pozostawiła rozległe blizny na mojej szyi. Myśłałam, że teraz całe życie stoi przede mną otworem i nic tak złego już mi się nie przydaży. Niestety los miał inne plany...

W wieku 26 lat urodziłam córkę, którą samotnie wychowałam na ambitną, mądrą i zaradną osobę, i uważam to za moje ogrome osiągnięcie.

Moje pasmo nieszczęść zaczęło się kilka lat temu, w momencie, w którym dowiedziałam się po 40 latach o tym, że jestem adoptowana. Myślę, że ta wiadomość nie wywarłaby na mnie takiego wrażenia, gdyby nie okoliczności, w których się przypakowo o tym dowiedziałam. Możliwe, że dla niektórych ta informacja nie byłaby takim wstrząsem, jednak ja w tamtym momencie poczułam się oszukana i osamotniona. Miałam wrażenie, że całe moje życie "grałam w filmie". Żałuję, że rodzice nie byli ze mną szczerzy od samego początku, ponieważ uważam, że udana adopcja jest wspaniałą sprawą.

Dwa lata temu również całowicie przypadkiem dostałam straszną diagnozę - miedzybłoniak opłucnej C45. Nowotwór i związne z nim dolegliwości całkowicie wykluczyły mnie z pracy zawodowej. Wiele zwykłych czynności bardzo mnie męczy i to srawiło, że zostałam zmuszona do przejścia na rentę. Oprócz standardowej chemioterapii polecono mi codzienne stosowanie olejku CBD-A, którego koszt przekracza moje obecne zdolności finansowe. Obliczyłam, że miesięczna kuracja wynosi ok. 1000 zł. Olejek ten działa przeciwbólowo, uspakajająco i nasennie. zdecydowanie poprawił komfort mojego życia i oprócz korzyści fizycznych ma szereg korzyści psychicznych, ktore wzmacniają moje siły do walki z chorobą.

W tym miejscu zwracam się do Was z ogromną prośbą o wsparcie. Tutaj naprawdę liczy się każdy grosz.

Przez 27 lat pomagałam innym zawodowo, jednak teraz to ja potrzebuję Waszej pomocy.