Ta piękna, delikatna sunia została odebrana z rodziny patologicznej, żyła w jednym pokoju z kilkunastoma innymi psami, we własnych odchodach, resztkach jedzenia, brudzie i śmieciach. Pazurki miała tak długie, że nie mogła chodzić. Nie wiemy jakie było jej życie, jesteśmy jednak przekonani że była bardzo krzywdzona, bita, maltretowana, kopana? Bardzo boi się człowieka, trzęsie się na jego widok, panicznie boi się wyciągniętej ręki; woli być sama niż z człowiekiem, nie zna ludzi z dobrej strony, nie wie, że człowiek może być potworem ale także dać dużo miłości i ciepła. W schronisku, w zimnym boksie nie miała szans dojść do siebie, wspólnie z Panią Basią zabraliśmy ją do Hoteliku Gaja, gdzie pod opieką Ani powoli nauczy się człowieka od nowa, rozpocznie nowe życie. Potrzebuje czasu by zaufać, by przestać się bać. W hoteliku ten czas otrzyma. Nie wiemy jak długo to zajmie, najważniejsze że jest już bezpieczna.