Kiedy już dorosłe dziecko opuszcza rodzinny dom i wyrusza na swoje, zwykle może liczyć na wsparcie rodziców czy bliskich. Ktoś kupuje mu pralkę, ktoś dokłada się do zmywarki, a w domu u mamy zawsze czeka obiad.

Młodzież korzystająca ze wsparcia Fundacji po DRUGIE, która z różnych powodów, ale zwykle nie z własnej winy znalazła się w sytuacji bezdomności, na taką pomoc liczyć nie może.

Wychowanki i wychowankowie pieczy zastępczej czy instytucji resocjalizacyjnych dla nieletnich mogą liczyć na wsparcie państwa, które zaoferuje im pomoc finansową na tzw. usamodzielnienie i zagospodarowanie oraz comiesięczne wsparcie finansowe dla uczących się.

Młodzież, która nigdy nie trafiła do pomocy systemowej w dzieciństwie, takiej pomocy od państwa już nie otrzyma.

Artur zgłosił się do nas pawie 3 lata temu. Miał 18 lat i choć jego dzieciństwo układało się w bardzo trudną historię, nigdy nie został zauważony i zaopiekowany przez system. Jako osiemnastoletni chłopak był na ulicy, a bardzo chciał się uczyć i rozwijać.

Zamieszkał w Domu dla Młodzieży, a potem przeniósł się do jednego z naszych mieszkań. Przez cały czas uczył się w liceum dla dorosłych (za rok będzie zdawał maturę!) i pracował.

Właśnie otrzymał klucze do swojego mieszkania (dostał lokal socjalny w Warszawie) i... ma odłożonych trochę środków na wyposażenie go, ale... chcielibyśmy wesprzeć go w tym ważnym dla niego momencie i dołożyć się do umeblowania mieszkania, bo Arturowi żadna pomoc w tym zakresie się nie należy, a łatwo się domyślić, że na wsparcie rodziny liczyć nie może.

Artur jest super chłopakiem, który przeszedł niełatwą drogę, ale szedł nią konsekwentnie od samego początku nie zaniedbując żadnych szczegółów. Bardzo dzielnie i najlepiej jak potrafił korzystał z pomocy naszej organizacji. Wiemy, że każdą dodatkową pomoc również dobrze wykorzysta.

DZIĘKUJEMY!!!