Dotychczas to ja pomagałam w zbiórkach i wspierałam innych w ich chorobach, jednak los bywa przekorny.

Nadszedł dzień, w którym to ja muszę prosić o pomoc w ratowaniu mojego dziecka przed ciężkimi powikłaniami choroby, które niosą za sobą ogromne szkody dla mózgu i dalszego rozwoju.

Zanim Rozalka przyszła na świat, zaczęłam pisać dla niej listy, które dostanie w dniu swoich osiemnastych urodzin.

Obiecałam jej w nich, że zrobię wszystko, aby dać jej najpiękniejsze dzieciństwo, jakie można sobie wymarzyć. Spełnienie mojej obietnicy zostało jednak uniemożliwione.

Miesiąc po jej pierwszych urodzinach, okazało się, że nie mogę dać jej najważniejszego - zdrowia.

Niespodziewana diagnoza po trafieniu do szpitala w stanie krytycznym - CT1.

Rozalka już nigdy nie będzie miała normalnego, beztroskiego dzieciństwa. 

Nie naprawimy zniszczeń, które w jej organizmie wyrządziła już choroba.

Możemy jedynie zatrzymać dalsze szkody i zmniejszyć ryzyko powikłań, do tego jednak potrzebna jest pompa insulinowa Medtronic 640g, której aktualnie żaden szpital w Polsce nie może nam jej dać, mimo że Rozalka jest pierwsza w kolejce.

Niestety tak malutkie dziecko nie może funkcjonować bez pompy, bo tylko ona jest w stanie podawać dawki insuliny, które nie zrobią jej krzywdy.

Niecałe dwa miesiące po diagnozie, u Rozalki doszło do ciężkiej hipoglikemii, ataku drgawek i silnego osłabienia, kolejna taka sytuacja może doprowadzić do śpiączki, dlatego mamy bardzo mało czasu. Choroba ta jest nieuleczalna, ale każdy kolejny dzień zwłoki pogarsza sytuację zdrowotną mojej córeczki, niszczy komórki beta trzustki i funduje jej kilkanaście kłuć w ciągu doby, a dopóki rozwój medycyny nie pozwoli mi na przeszczepienie jej mojej trzustki, zakup pompy jest jedyną możliwą pomocą.

Z całego serca dziękuję wszystkim, którzy zechcą, chociaż w małym stopniu, wesprzeć Rozalkę w tej pełnej trudów chorobie.