Wychowuję sama 3,5-letnią córkę. Z jej ojcem walczę o ograniczenie jego władzy rodzicielskiej z powodu nałogów (alkohol, narkotyki, leki) oraz stosowanej przemocy wobec dziecka.

Ma on znajomości na najwyższych szczeblach w sądach i prokuraturze. Do tego stopnia, że różnorodną przemoc stosowaną wobec dziecka próbuje się zamieść pod dywan. Kiedy doniosłam do Rzecznika Praw Dziecka o tym, co się wyprawia, Sąd zmienił postanowienie - z widzeń ojca sam na sam z córką na takie przy kuratorze. Jednak i na takowe nie mogę się zgodzić. Córka, dopóki widywała ojca, była jednym wielkim kłębkiem nerwów. Dzieckiem rozchwianym emocjonalnie, drapiącym do krwi skórki przy paznokciach, sikającym co 15 minut ze stresu, panicznie bojącym się ludzi, przyklejonym do mnie jak rzep i niedającym odejść za metr. Po wizytach u ojca wielokrotnie budziła się w nocy krzycząc i płacząc, miała leki i koszmary nocne. Kiedy ją zabierał do siebie, wpadała w histerię, krzyczała i płakała błagając mnie, by mogła zostać ze mną. 

Nie widuje ojca od czerwca i jest zupełnie innym dzieckiem - pogodnym, spokojnym, odważnym w stosunku do ludzi. Nabrała poczucia bezpieczeństwa i wiary w siebie. O ojcu nie wspomina, nigdy nie rysuje go na rysunkach rodziny, wręcz wyparła go z pamięci.

Sąd bardzo się bronił, ale niejako nie miał wyjścia i musiał znieść widzenia sam na sam, bo dowody które przedstawiłam, są zbyt mocne. Wręcz szokujące jest, że dopuszcza się do czegoś takiego.

Niestety, postanowiono odegrać się na mnie i pogrążyć mnie finansowo. Spodziewano się, że nie zgodzę się na spotkania córki z nim, więc postanowiono, że za każde spotkanie z kuratorem, które się nie odbędzie, mam płacić ja! Sumy do zapłaty są kolosalne. Nie stać mnie na kilka tysięcy miesięcznie. Zmieniłam też adwokata, bo za dotychczasowego musiałam ja myśleć. Mam pracę, w której, mimo wieloletniego doświadczenia, zarabiam niewiele. Znacznie za mało, by móc pokryć te wszystkie wydatki.

Bardzo proszę Państwa o pomoc.