Cześć!

To może ja się przedstawię.

Jestem Karola, mam 24 lata i mieszkam we włocławku. Mam 8 wspaniałych kotów bez których nie wyobrażam sobie życia, to one pomagają mi przetrwać dzień jestem im wdzięczne za to, Ale to za mało.

Codziennie zmagam się z przykrymi myślami. Rok temu zmarł mój tata, nie mogę się z tym pogodzić, był dla mnie wsparciem, brakuje mi go. Wspólnych spacerów, wypadów na zakupy, jeżdżenia z nim na motocyklu. Nigdy się nie dowie o tym, że Mam że sobą problem, o tym że jestem genderfluid, o tym że Panseksualne.

Ludzie mnie nie znoszą, bo ciągle im się użalam i nic z tym nie robię, teraz postanowiłom to zmienić chce iść na terapię psychologiczną, by w końcu skończyć. Ja już tak dłużej nie mogę, kryje emocje pod płaszczykiem, żeby nikt nie zobaczył że jestem słaba, a w środku rozdarte na milion kawałków których nie da się posklejać. Więc proszę was o wsparcie, bo na nikogo nie mogę liczyć.całe dnie siedzę samemu w domu, bo boję się ludzi, tego co powiedzą na mój temat, nie umiem się dogadywać z ludźmi. Chce w końcu żyć bez myśli  samobójczych. Nie chce siedzieć w kącie z żyletką. Nie mogę już tak dłużej, mam dla kogo żyć.