Moim celem jest przygotowanie do publikacji w 2024 r. rozszerzonej biografii cichociemnego płk. Jana Piwnika "Ponurego", legendarnego dowódcy partyzanckiego z Gór Świętokrzyskich i Nowogródczyzny. Książka zostanie opublikowana w 80. rocznicę bohaterskiej śmierci "Ponurego".

Nazywam się Wojciech Königsberg (ur. 1983 r.). Jestem niezależnym historykiem i publicystą. W 2023 r. wraz z Bartłomiejem Szyprowskim zdobyłem Nagrodę im. Oskara Haleckiego w Konkursie „Książka Historyczna Roku” za pracę pt. „Zlikwidować! Agenci Gestapo i NKWD w szeregach polskiego podziemia”. W 2018 r. zdobyłem Nagrodę im. Oskara Haleckiego w Konkursie „Książka Historyczna Roku” za książkę pt. „AK 75. Brawurowe akcje Armii Krajowej”. W 2012 r. zostałem uhonorowany Nagrodą im. prof. Tomasza Strzembosza dla autora najlepszej debiutanckiej lub drugiej w karierze książki dotyczącej najnowszej historii Polski za publikację pt. „Droga «Ponurego». Rys biograficzny majora Jana Piwnika”. Prowadzę blog historyczny Wokół „Ponurego”, który na Facebooku śledzi już ponad 16 tys. osób.

Upowszechniając historię AK staram się odkrywać nieznane fakty, prezentować niepublikowane zdjęcia oraz dokumenty. Pozyskuje materiały z archiwów i instytucji europejskich, amerykańskich, a nawet australijskich. Nie jestem związany z żadną jednostką naukową czy redakcją publicystyczną. Wszelkie koszty wyjazdów, kwerend, opłat za dalsze wykorzystanie archiwaliów pokrywam we własnym zakresie.

MOJE PUBLIKACJE

Przygodę z historią rozpocząłem w wieku kilku lat od śledzenia z wypiekami na twarzy animowanych serii telewizyjnych pt. „Były sobie Ameryki” oraz „Były sobie odkrycia”. Z wiekiem przyszedł czas na poważniejsze programy, jak „Sensacje XX wieku” Bogusława Wołoszańskiego czy „Rewizja nadzwyczajna” Dariusza Baliszewskiego. Zafascynowanie historią AK wybuchło na dobre w 1998 r. po lekturze książki Cezarego Chlebowskiego poświęconej cichociemnemu por./płk. Janowi Piwnikowi „Ponuremu”, pt. „Pozdrówcie Góry Świętokrzyskie”. Było to tuż przed pierwszymi rodzinnymi wakacjami, które spędziliśmy na malowniczej ziemi kieleckiej. Wybór nie był przypadkowy. Z Kielecczyzny wywodzą się bowiem rodzice mojej mamy, którzy w 1945 r. przeprowadzili się na Ziemie Zachodnie, do obecnego województwa lubuskiego.

Dodatkowym impulsem był fragment książki Józefa Mrożkiewicza pt. „W konspiracji i w walce. Z dziejów Podobwodu AK Szydłów”, którą przeczytałem po pamiętnych wakacjach. Na jednej ze stron autor wskazywał: "Od wiosny 1944 roku Rejon [Potok – W.K.] posiadał konspiracyjną izbę chorych. Zorganizowana została ona u rolnika Jana Bębna, którego dom stał pod lasem na uboczu wsi Głuchów Lasy. (…) Bezpośrednie usługi rannym w izbie świadczyła córka właściciela domu Stefania Bęben („Leśna”), obecnie Nowecka. (…). Utrzymywanie tej placówki było niebezpieczne nie tylko dla gospodarza domu i jego rodziny, ale i wsi, ponieważ – zgodnie z zarządzeniem gubernatora Franka – za pomoc partyzantom groziła śmierć osobie pomagającej, a nawet sankcje zbiorowe w stosunku do całej miejscowości".

Jan Bęben był moim pradziadkiem, Stefania Bęben siostrą mojej babci Julianny. Nie muszę chyba dodawać co poczuł kilkunastoletni chłopak zafascynowany historią AK po takim odkryciu. Machina ruszyła. Setki zakupionych książek, tysiące przeczytanych, studia historyczne na Uniwersytecie Zielonogórskim, pierwsze próby pisarskie i w końcu wejście w dorosłe życie. Mimo, że zawodowo z różnych względów musiałem zająć się czymś zupełnie innym, moja pasja nie zgasła. Wręcz przeciwnie. Każdą wolną chwilę od kilkunastu lat staram się poświęcać badaniu oraz propagowaniu historii AK. Oczywiście na tyle, na ile pozwalają mi żona Joanna, córka Maria oraz synowie: Jan, Franciszek i Paweł :) Może uda mi się zaszczepić pasję w młodym pokoleniu!