Umiłowani w smaku, uwielbieni w toastach!

Przechodzicie czasem, zajrzycie, pomachacie, a w kontakcie wyrażacie zniecierpliwienie kiedy wrócimy na Mokotów, żeby znów karmić. Mieliśmy wrócić 1 października, potem na przełomie z listopadem, teraz pewnie bliżej 1 grudnia. Niestety nasza ucieczka z nadzieją, że nad morzem zrobimy naszą kuchnią furorę i kokosy okazała się płonna, stąd dramatyczna obsuwa. O tym pogadamy przy stole, winie i bawimordkach.

Robimy co możemy, ale po raz pierwszy i mamy nadzieję ostatni wyciągamy do Was rękę po pomoc. Do otwarcia Lokalu poza pracami kosmetycznymi, ale kosztownymi pozostaje nam wyposażyć lokal w sprzęt, który staramy się pozyskać z rynku wtórnego. Do jego pozyskania potrzebne są pieniądze. W życiu nie myśleliśmy, że będzie to konieczne, ale musimy pochylić głowę i z pokorą prosić o wsparcie. Jesteśmy wszyscy zdrowi, nie tracimy nadziei, mamy mnóstwo pomysłów jak Was pobudzić do trawienia, no ale. Piszę w liczbie mnogiej, bo interes prowadzimy rodzinnie, sami wiecie.

W zamian za Wasz nazwijmy to wprost Patronat, będziemy Wam długo i stale odpłacać jedzeniem i piciem, dobrym uczynkiem, pomocą duchową i gadżetami wszelkiej maści, jaki po drodze uda nam się wyprodukować. Może niektórzy z Was będą chcieli byśmy Wam ugotowali kolację w domu, co już się zdarzało. Takie rzeczy będziemy ustalać indywidualnie.

W skrócie o tym co już się zdarzyło i co jeszcze musi się zadziać, żeby zdążyć z otwarciem na 1 grudnia.

• kuchnia została pozbawiona sufitu podwieszanego i wyposażona jest w turbo wyciąg, który poprawia nie tylko naszą higienę pracy ale i higienę psychiczną sąsiadów;
• 20 letnia glazura na kuchni została pokryta nierdzewną blachą, dla higieny i fantastyczności pracy. W takiej blasze odbija się stale efekt pracy i możemy się w niej stale przeglądać;
• poprzez zainstalowanie nowej instalacji hydraulicznej udrożniliśmy odpływ wody szarej. Oczywiście zamontowaliśmy też odpowiednią ilość nowych punktów wodnych, żeby móc chociażby ograniczyć sprzedaż wody konfekcjonowanej, która generuje duże ilości szkła. Podobnie chcemy uczynić z piwem i winem;
• dostosowaliśmy do naszych potrzeb instalację elektryczną, wymieniając ją na nową;
• toaleta dla gości zyskała nowy wygląd oraz funkcjonalność. Przez usunięcie wewnętrznych drzwi możemy gościć tych, którzy odwiedzają nas na wózkach;
• pozostaje nam zbudować nowy bar, bo stary jak się okazało po zdjęciu blatów, rozsypał się w drobny mak. Tak, też mówiłem żeby nie rozbierać, ale nie słuchali;
• nowy bar to nowe blaty, te muszą być dość spore i wytrzymałe, żeby uniosły ekspres do kawy, nalewak do piwa, nalewak do wody, gablotę szklaną na bawimordki (to będzie nasza nowa specjalność zakładu, ale spokojnie, nie zapominamy o starszych specjalnościach), no i kogoś kto będzie wypisywał nową kartę menu przeniesioną na ścianę nad barem;
• nasze lastryko wymaga wyczyszczenia i wypolerowania, może ktoś z Was ma taką maszynę, wie kto ma, słyszał że ma i może chce zostać naszym patronem?
• duża lodówka na delikatesy, posłuży nie tylko w okresie przedświątecznym, ale i na co dzień, bo przecież kontakty z producentami, jakie nawiązaliśmy podczas nagrywania programu “Nie bój Ryby!”, tylko czekają na to by wskoczyć na półkę i się sprzedawać. Kooperatywa taka;
• kuchnia potrzebuje dwóch stołów roboczych z chłodziarkami i nadstawkami do półproduktów, past, sosów itp.;
• do produkcji niektórych śledzi i zup potrzebujemy kuchenki 4 palnikowej, która przyda się też do przygotowywania nowych dań lunchowych;
• oświetlenie, odświeżenie mebli, kosmetyka na zewnątrz Lokalu to rzeczy na pozór błache i niezbyt kosztowne, ale grosz do grosza i o.

Mamy dość jasną wizję tego co chcemy zrobić, dość szczegółowy plan i kosztorys. Jeśli macie ochotę wpaść i zobaczyć co zostało zrobione i jak, zapraszamy. Pokażemy też to co jest w planach.

Do tego by zorganizować tę zbiórkę, zachęciło nas kilku z Was, dziękujemy i podnosimy głowę. Czas nie jest istotny, życie jest istotne. 

Z ukłonami,

Bartosz Lisek

Szyper Kuchni Lokalu na Rybę