Wśród Osób Zwierzęcych wymagających ocalenia, są gatunki które nie mają swego miejsca na świecie, na śmierć skazuje je człowiek. Lisy i jenoty obdzierane z futer, szopy pracze sprowadzone do łowisk i na fermy- gatunki obce i inwazyjne, które się morduje. Żeby im pomóc, trzeba tworzyć dośmiertny azyl. Nie mogą wrócić do Natury, nie ma dla nich miejsca w zoo.

Śmierć i cierpienie są udziałem młodych, matek karmiących i ciężarnych.

Ewa Zgrabczyńska, zoolożka i dyrektor ZOO w Poznaniu, prywatnie ratuje Nieumarłe, użyczając im własnego domu i gospodarstwa. Potrzebuje środków na ten mały azyl, który jest arką ocalenia dla szopa Mortimera, jenotów, lisów, bezdomnych kotów czy szczególnie skrzywdzonych schroniskowych psów. Leczy, rehabilituje, kocha. Z własnych środków.

Odda na azyl swoje małe wiejskie gospodarstwo. Pomoc oznacza życie dla wielu Osób Zwierzęcych. Tak jak dla tygrysów, które ocaliła od śmierci na polsko-białoruskiej granicy.