Kiedy w wieku 38 lat dowiedziałem się, że mam martwicę stawu biodrowego i jedyne wyjście z sytuacji, abym mógł normalnie żyć to 2 operacje i wszczepienie endoprotez obu bioder- moje życie się posypało. Byłem załamany diagnozą, bo przecież do tej pory normalnie żyłem, funkcjonowałem i cieszyłem się życiem. Albo operacja 2 bioder albo przestanę chodzić. Moje życie zamieniło się w jeden wielki ból nie tylko fizyczny, ale i psychiczny. 

Dziś już wszystko wraca do normy, jestem na ostatniej prostej do zdrowia. Przez operacje jednak zostałem praktycznie bez środków do życia, gdyż moja dotychczasowa praca- dostarczanie jedzenia- jest aktualnie niemożliwa do wykonywania. Żeby wrócić do zdrowia powinienem poddać się ciężkiej rehabilitacji, niestety terminy na NFZ są kosmiczne (jesień przyszłego roku) więc jedyne, co mi pozostaje to pójść prywatnie. Ćwiczenia muszę zacząć jak najwcześniej, aby jak najszybciej powrócić do pełnej sprawności. Póki co jestem tydzień po operacji drugiego biodra i marzę tylko o tym, aby znów być w pełni sprawny i normalnie żyć. Jeśli znajdą się dobrzy ludzie, którzy mogą mnie wesprzeć w finansowaniu rehabilitacji będę bardzo wdzięczny. Źle się z tym czuje, że muszę zwracać się do ludzi z prośbą o pomoc ale już brakuje mi zarówno pomysłów, jak i przede wszystkim funduszy aby móc wrócić do normalnego życia pełnego radości i uśmiechu. Z góry dziękuję za okazane wsparcie i mocno wierzę, że wśród Nas są ludzie o dobrym sercu.