Witajcie,

Mam na imię Marcin. W tym roku na dniach skończę 50 lat. Mam kochającą żonę i dwóch wymarzonych synków – 7 letniego Olka i 10 letniego Maksa. Są oni dla mnie całym światem!

W styczniu 2016 roku mój świat się zachwiał… Po dwóch latach diagnozowania zapadł wyrok – SLA, czyli stwardnienie boczne zanikowe. SLA jest chorobą górnego i dolnego neuronu ruchowego. Brzmi kosmicznie, ale w prostych słowach – choroba ta prowadzi do zaniku nerwów odpowiedzialnych za ruch i tym samym zaniku mięśni. Na początek przestajesz poruszać rękoma, nogami, ale później choroba atakuje mięśnie odpowiedzialne za oddychanie, przełykanie… 

Po 7 latach jestem niestety przykuty do łóżka, bezwładny, podłączony do respiratora, który za mnie oddycha i do PEGa, czyli rurki w moim brzuchu, dzięki której podawane jest mi jedzenie.

Biorąc pod uwagę mój stan zdrowia, nie mogę zostać sam w domu. W ciągu dnia, potrzebuję odsysania, wytarcia śliny, podawania leków, przekładania mnie i pomocy w sprawach fizjologicznych. Biorąc pod uwagę, że moja żona musi pracować, żeby nas utrzymać, dodatkowo, co roku zbieramy środki z 1% podatku od szczodrych darczyńców w celu pokrycia niemałych kosztów opieki, leków i środków do pielęgnacji. 

Niestety, właśnie zderzyliśmy się z brakiem środków na pokrycie tych kosztów na najbliższe miesiące. Środki z 1% podatku za 2020 rok zostaną rozdysponowane przez Urzędy Skarbowe w listopadzie, więc na najbliższe trzy miesiące potrzebujemy pomocy finansowej.

Zwracam się do Was z gorącą prośbą o pomoc w zebraniu pieniędzy na moją opiekę na najbliższe 3 miesiące. Wierzę, że każda złotówka doprowadzi nas do upragnionego celu zgromadzenia 12 tysięcy złotych.

Kłaniam się nisko, dziękując za to, że poświęciliście czas na przeczytanie mojej historii i życzę Wam wszystkim dużo zdrowia!

Marcin